Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Οικογενειακή υπόθεση το... Χάρβαρντ

Τρία βήματα μετά την είσοδο, στο αριστερό σου χέρι, στον τοίχο με την κόκκινη ταπετσαρία, ασπρόμαυρες φιγούρες μαρτυρούν τον ξενιτεμό, εικονίσματα αγίων συντηρούν την ελπίδα και τα σεμεδάκια στα κομοδίνα πλαισιώνουν φωτογραφίες αποφοίτησης. Είναι η γωνιά των αναμνήσεων μιας οικογένειας μεταναστών που είδε τα πέντε από τα επτά παιδιά της να φοιτούν στο Χάρβαρντ.

Μόρφωση και πίστη είναι οι πυλώνες που στηρίζουν το σπιτικό του Γιάννη Ρήγα στη γειτονιά Τζαμάικα Πλέιν της Βοστώνης. Εφτασε στην Αμερική όταν ήταν 10 ετών έχοντας βιώσει την ανέχεια και την πείνα της Κατοχής. Ηθελε να γίνει ιερέας και σπούδασε στη Σχολή του Τιμίου Σταυρού. Δεν φόρεσε όμως ποτέ τα ράσα. Προτίμησε να δουλέψει ως θεολόγος για 30 χρόνια στο φημισμένο λύκειο Βoston Latin, το πρώτο δημόσιο σχολείο της Αμερικής.

«Η μόρφωση είναι ό,τι πιο σημαντικό έχεις μετά την πίστη. Ο πατέρας μου έλεγε πως μπορούν να σου πάρουν ό,τι έχεις, αλλά όχι τη μόρφωση», λέει ο κ. Ρήγας στα «ΝΕΑ» μπροστά από τις φωτογραφίες αποφοίτησης των παιδιών του. Είναι δύο μέτρα ψηλός, με ευθύ βλέμμα και αμουστάκι. Αλλά τα μάγουλά του ροδίζουν μόλις μιλάει για τα ακαδημαϊκά κατορθώματα των παιδιών του. Ο Παναγιώτης, η Ελένη, ο Νίκος, ο Μιχάλης και ο Ηλίας Ρήγας, πέντε από τα επτά αδέρφια της οικογένειας, σπούδασαν στο Κennedy School of Government του Χάρβαρντ. «Δεν ήταν κάτι που το προγραμματίσαμε, ούτε κάτι που περιμέναμε», λέει ο κ. Ρήγας. «Δοξάζουμε τον Θεό. Και ένα από τα παιδιά μας να φοιτούσε εκεί, θα ήταν μεγάλη τιμή και χαρά για μας».

Η Σχολή Κέννεντυ του Χάρβαρντ θεωρείται παγκόσμιο φυτώριο ηγετών. Ιδρύθηκε στα χρόνια της Μεγάλης Υφεσης και σήμερα προσφέρει μεταπτυχιακά και διδακτορικά στη δημόσια διοίκηση, τις πολιτικές επιστήμες και τις διεθνείς σχέσεις. Εκεί φοίτησαν ο πρόεδρος του Μεξικού Φελίπε Καλντερόν, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν και αρκετά στελέχη της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα. «Είναι ένα μέρος όπου συναντιούνται ταλαντούχοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Εχει μια πολύ συνδεδεμένη κοινότητα αποφοίτων που ίσως σου ανοίξει πόρτες στο μέλλον. Αλλά πρέπει κι εσύ να πάρεις την πρωτοβουλία και να τις διαβείς», λέει η Λώρα Ρήγα, πρώην εκπρόσωπος Τύπου στα χρόνια προεδρίας του Τζορτζ Μπους και σύζυγος του Μιχάλη Ρήγα.

Η ευθύνη
Παρόμοιες ιστορίες με αυτή της οικογένειας Ρήγα συναντά κανείς συχνά στην Αμερική, ειδικά σε κοινότητες μεταναστών. Τα παιδιά τους μεγαλώνουν με ιδιαίτερη αίσθηση ευθύνης και καθήκοντος. Η ακαδημαϊκή επιτυχία ισοδυναμεί με ανταμοιβή στις θυσίες των γονιών τους, ή αποτελεί τη μόνη διέξοδο προς μια καλύτερη ζωή.

Το 1998 μια άλλη οικογένεια Ελλήνων μεταναστών πέρασε στο Βιβλίο Γκίνες αφού τρία παιδιά της, ο Παναγιώτης, η Μαρία και ο Μανώλης Κέλλης, έγιναν δεκτοί στο ΜΙΤ της Βοστώνης με διαφορά λίγων μηνών. Ο πατέρας τους, Γιάννης (Καμβυσέλης) Κέλλης, έφυγε από την Αθήνα για τη Γαλλία τον Μάρτιο του ΄89 χωρίς να μιλάει ξένες γλώσσες. «Πήγαμε στο εξωτερικό με τα αγγλικά του Μαγκάιβερ», είχε πει η γυναίκα του, η κ. Αννα, σε παλιότερη συνέντευξη. Εννιά χρόνια αργότερα τα παιδιά τους βρίσκονταν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και αρίστευαν στις σπουδές τους.

«Είναι πολλές οι ιστορίες οικογενειών που ξεκίνησαν με άδειες τσέπες από τις πατρίδες τους και θριάμβευσαν στην Αμερική. Εχουμε βαθιά συναίσθηση της ιστορίας μας και της κληρονομιάς μας, εγώ και τα αδέρφια μου», λέει ο Μιχάλης Ρήγας, ο οποίος αποφοίτησε από τη σχολή το 2005. Ο αδερφός του, ο Νίκος, συμφωνεί. «Δεν αισθανόμαστε ότι είναι υποχρέωσή μας να επιτύχουμε. Αλλά θέλουμε να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, για εμάς και για την οικογένειά μας».

Το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης του Χάρβαρντ απευθύνεται σε επαγγελματίες που αναζητούν μια νέα καριέρα. Διαρκεί ένα έτος και τα δίδακτρα μαζί με τα έξοδα διαβίωσης στη Βοστώνη φτάνουν τα 80.000 δολάρια. Πριν από τις σπουδές του ο Μιχάλης δούλευε σε χρηματιστηριακή εταιρεία και σήμερα είναι πολιτικός διευθυντής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στη Μασαχουσέτη. «Είναι πάντα ριψοκίνδυνο να αφήνεις τη δουλειά σου για σπουδές. Αλλά το ρίσκο μπορεί να οδηγήσει σε ανταμοιβή, σε νέες ευκαιρίες», λέει.

Και τα υπόλοιπα αδέρφια του άδραξαν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν. Ο Παναγιώτης είναι διευθυντής σε εταιρεία ηλεκτρονικών, η Ελένη εργάζεται στην αντίστοιχη ΕΥΠ του αμερικανικού ναυτικού και ο Ηλίας σε μια υπηρεσία του αμερικανικού Πενταγώνου. Ο Νίκος είναι ο πιο πρόσφατος απόφοιτος. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του τον περασμένο Μάιο και τώρα ψάχνει το επόμενο επαγγελματικό του βήμα. «Καθένας από εμάς ακολούθησε το δικό του μονοπάτι στη σχολή. Επιλέξαμε διαφορετικά μαθήματα, άλλους καθηγητές. Φτιάξαμε τις δικές μας εμπειρίες. Αλλά το γεγονός ότι φοιτήσαμε τόσα άτομα από την ίδια οικογένεια σε αυτή τη σχολή με έκανε να νιώθω σαν στο σπίτι μου», λέει.

«Ηταν όλοι τους εξαίρετοι μαθητές και πολίτες»

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ακαδημαϊκό έτος μόλις το 33% των αιτήσεων για σπουδές έγιναν δεκτές από τη Σχολή Κέννεντυ. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος για κάθε θέση. Αλλά η οικογένεια Ρήγα κατάφερε να σημειώσει ένα μοναδικό ρεκόρ. Σύμφωνα με τον πρώην κοσμήτορα της σχολής, Τζο ΜακΚάρθι, ποτέ ξανά δεν φοίτησαν εκεί τόσα πολλά αδέρφια. «Ηταν όλοι τους υπέροχοι, εξαίρετοι μαθητές και πολίτες που ενδιαφέρονταν για τα κοινά», λέει ο κ. ΜακΚάρθι. «Οι Κέννεντυ έλεγαν ότι όλοι οι Αμερικανοί πρέπει να είναι πρώτα απ΄ όλα πολίτες, όπως συνέβαινε στην αρχαία Αθήνα. Και τα μέλη της οικογένειας Ρήγα ενσαρκώνουν αυτή την αντίληψη». Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...