Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Ένας Πατρινός για δήμαρχος στη Χαβάη

«Εκλέξτε έναν μηχανικό και όχι επαγγελματίες πολιτικούς για να φτιάξουμε την πόλη», είναι το μότο του Πάνου Πρεβεδούρου, καθηγητή πανεπιστημίου, γέννημα - θρέμμα Πατρινιού και υποψήφιου δημάρχου... στη Χαβάη!

Ο κ. Πρεβεδούρος γεννήθηκε στην Πάτρα και βρέθηκε στην Χαβάη το 1999, μετά τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Northwestern του Ιλινόι των ΗΠΑ.

Ο Ελληνοαμερικανός, που έχει καταφέρει να εντυπωσιάσει τον τοπικό Τύπο ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος το 2008 στην Χονολουλού, οπότε και ήρθε στην τρίτη θέση με 18%.

Φέτος, διεκδικεί ξανά το αξίωμα στις εκλογές της 18ης Σεπτεμβρίου στην μικρή πόλη Οάχου. Μάλιστα, είναι ο μόνος από τους πέντε υποψηφίους που είναι μηχανολόγος, ενώ δηλώνει συντηρητικός και ενάντια στην κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου τονίζοντας πως το τρένο έχει τη χρησιμότητά του αλλά δεν έχει θέση σε ένα παραδεισένιο νησί.

Όπως επισημαίνει, του λείπει η Ελλάδα, όμως, θα πρέπει να συνηθίσει στο ότι μπορεί να την επισκέπτεται μόνο μία εβδομάδα τον χρόνο.

Περισσότερο από όλα, δε, του λείπει το ελληνικό κέφι. «Στην Ελλάδα περνάει κανείς πολύ καλά, αυτό λείπει εδώ: ο πολύς προγραμματισμός είναι καταπιεστικός», λέει χαρακτηριστικά.


Δείτε τον Πατρινό υποψήφιο!

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Μία «Ορέστεια» ένωσε Ελληνες και Τούρκους

Το έπος του Ιάννη Ξενάκη καθήλωσε το τουρκικό κοινό µέσα στον ναό της Αγίας Ειρήνης στη φετινή Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης
Φωτογραφία
Από την πόλη Υψηλάντης στο Μίσιγκαν ώς την Κωνσταντινούπολη µεσολαβούν χιλιάδες χιλιόµετρα. Κατά κάποιους, και από την ελληνική ώς την τουρκική καρδιά. Ισως και από το αρχαίο ελληνικό δράµα ώς την Ελλάδα του ΔΝΤ...
Να όµως που ένα απαιτητικό έργο ελληνικής πνοής, το οποίο είχε πρωτοπαρουσιαστεί στην αµερικανική πόλη πριν από 64 χρόνια, κατάφερε να γεφυρώσει πολλά χάσµατα και να γίνει πρεσβευτής της «άλλης» Ελλάδας, του πολιτισµού, στον µυστηριακό χώρο του ναού της Αγίας Ειρήνης, στην Πόλη.
Ο Ιάννης Ξενάκης  φέτος διεθνώς γιορτάζεται το έτος του  µε την «Ορέστειά» του καθήλωσε το τουρκικό κοινό, αλλά έκανε και την Κωνσταντινούπολη Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2010 να µιλάει γι αυτό, σαν να πρόκειται για µάννα εξ ουρανού σε απολίτιστες εποχές οικονοµικών πολέµων.
Το έργο του συνθέτη, ο οποίος πίστευε µόνον στην ολική εµπειρία θεάµατος - ακροάµατος, γεφύρωσε και τις βελτιωµένες τελευταία σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων και δη σε έναν χώρο ο οποίος θεωρούνταν «απαγορευµένος» (εκεί έγιναν η Β Οικουµενική Σύνοδος και η Πανορθόδοξη Σύνοδος, εκεί σχεδιάζει, όπως έλεγε µετά τη συναυλία, ο Οικουµενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και την επόµενη σύνοδο, τα επόµενα χρόνια). Και ένωσε σε µουσική συγκίνηση από την καλοκουρντισµένη  στηριζόµενη από ιδιωτικά κεφάλαια  Φιλαρµονική Ορχήστρα Βorusan, υπό τον αεικίνητο διεθνούς ακτινοβολίας µαέστρο Γκιουρέρ Αϊκάλ, την πανεπιστηµιακή χορωδία Μimar Sinan της Πόλης που συνέπραξε µε µέλη της Χορωδίας του Δήµου Αθηναίων µέχρι το «κλου» της παράστασης: τα διακόσια παιδάκια από οµογενειακά σχολεία (Ζωγράφειο, Ζάππειο κ.λπ.)
µαζί µε εκείνα της παιδικής χορωδίας του Πανεπιστηµίου της Πόλης, αλλά και της τουρκικής ραδιοτηλεόρασης ΤRΤ.
Στην υποβλητική, νωπή από την υγρασία του χρόνου και των αναµνήσεων, Αγία Ειρήνη, περίπου χίλιοι θεατές  ανάµεσά τους ο Οικουµενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολοµαίος, ο πρόξενος της Ελλάδας Βασίλης Μπουρνόβας, ο διευθυντής του Φεστιβάλ της Πόλης  έµοιαζαν να κρατούν την ανάσα τους όσο στη σκηνή, κάτω από τον λιτό ψηφιδωτό σταυρό του µοναδικού εικονοκλαστικού ναού, ξεδιπλώνονταν τα πάθη του Αγαµέµνονα και του κυνηγηµένου από τις Ερινύες Ορέστη στις Χοηφόρες. Αλλά ακουγόταν και το «όνοµα» της δηµοκρατίας όπως για πρώτη φορά την όρισε η Αθηνά στη δίκη του Ορέστη, τάζοντάς του για παρέα τις Ευµενίδες...
Μέσα σε κατακόκκινο φως, πάνω από τον χώρο όπου κάποτε βρισκόταν η Αγία Τράπεζα, ως απόκοσµη Κασσάνδρα στάθηκε ο βαρύτονος Σπύρος Σακκάς (φίλος του Ξενάκη, πρώτος διδάξας τον ρόλο, ψυχή και κινητήριος δύναµη της παράστασης). Και άρχισε µε φαλτσέτο να ψελλίζει αρχαιοελληνικούς φθόγγους  ολόκληρο τον ρόλο της τρωαδίτισσας µάντισσας  υπό τον ήχο έγχορδου ψαλτηρίου, που έκανε τη µουσική απαγγελία του να θυµίζει θέατρο Νο, και των κρουστών του Μιγκέλ Μπερνάτ. Κανείς δεν ψιθύρισε, κανείς δεν γέλασε πνιχτά. Καθηλώθηκαν µόνο, σαν να άκουγαν την αρχαία Κασσάνδρα να προβλέπει τα µελλούµενα.
Ελληνικός λόγος, αρχαίος, διαδόθηκε στην αίθουσα µε την εξαίρετη ακουστική και από τα στόµατα της χορωδίας. Κάτι που έκανε τον Οικουµενικό Πατριάρχη να σχολιάζει αργότερα πως συγκινήθηκε επειδή ακούστηκαν ύστερα από χρόνια µέσα στην Αγία Ειρήνη, ύστερα από χρόνια απαγόρευσης των Ελληνικών σε θρησκευτικούς χώρους (αναπαράγοντας το κλισέ της διαχρονίας από την αρχαία Ελλάδα ως το «ελληνικό» Βυζάντιο και της συνέχειας του αρχαίου ελληνικού πνεύµατος στο χριστιανικό λατρευτικό).
Ο λόγος διαδόθηκε και από σολίστες που είχαν πάρει θέση ανάµεσα στο κοινό, όπως και οι δεκάδες «κλακαδόροι» κάνοντας τον ήχο από τις κλακέτες να ορµάει κάθε τόσο σαν κύµα, στις Χοηφόρους και τις Ευµενίδες, περικυκλώνοντας το άφωνο, προσεκτικό κοινό, το οποίο τήρησε στάση κατάνυξης ώς την ώρα που ανέβηκαν στη σκηνή, ντυµένα στα κατάλευκα, τα διακόσια παιδάκια για να κοινωνήσουν ξανά λόγο ελληνικό, για τη δηµοκρατία αυτή τη φορά, µαζί µε την Αθηνά– πάλι ο βαρύτονος Σπύρος Σακκάς σε υποβλητικούς φωνητικούς ακροβατισµούς.
Ωσπου ανάµεσα σε «οµοβροντίες» από κλακέτες, σήµαντρα και λαµαρίνες, σειρήνες και παλλόµενα τρίγωνα, τα παιδιά ξεχύθηκαν στην αίθουσα γύρω από τους θεατές, χαρούµενα κι ολόλευκα. Δικαιώνοντας ίσως την περηφάνια µιας τουρκάλας µάνας που ακούστηκε πριν από την παράσταση  στον δροσερό κήπο του Τοπ Καπί, µε θέα στον Μαρµαρά και στην Αγία Σοφία  να λέει:
«Το παιδί µου τραγουδάει στην Ελληνική Ορέστεια!».
Φωτογραφία
«Με τη µουσική του µπαίνει στα κόκκαλά µας» Δεν ήταν τυχαία η έκταση που πήρε η παρουσίαση του έργου του Ξενάκη από τα τουρκικά µέσα µαζικής ενηµέρωσης, ούτε πως 25 δηµοσιογράφοι έδωσαν το «παρών» στην παρουσίαση από το Διεθνές Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης (το οποίο χαίρει εκτιµήσεως και... δηµοσιεύσεως σε όλους τους έγκυρους οδηγούς φεστιβάλ του κόσµου). Δεν είναι ακόµη τυχαίο πως η εφηµερίδα «Ηurriyet» το χαρακτήρισε ως «Το γεγονός» του φετινού φεστιβάλ.
Αλλωστε το αρχέγονο πνεύµα της παράστασης στην Αγία Ειρήνη είχε κάτι και από το δράµα της ζωής. Κι ας µην είχε άµεση, ορατή, σχέση µε τη βόµβα που σκότωσε τρεις στην Πόλη ή µε τη βουτιά στο κενό ενός ανθρώπου, στο κέντρο της Λεωφόρου του Πέραν (Ιστικλάλ), βουτιά που ρήµαξε µέρος της πολύφωτης γιρλάντας της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας... Είναι που ο Ιάννης Ξενάκης «µε τη µουσική του µπαίνει στα κόκαλα των ανθρώπων», όπως έλεγε στα «ΝΕΑ» ο φίλος και πρώτος ερµηνευτής του, Σπύρος Σακκάς. Γεγονός το οποίο εκτιµούν και άλλοι φεστιβαλικοί φορείς, καθώς η «Ορέστεια» συζητείται να παρουσιαστεί στο αρχαίο θέατρο της Εφέσου, αλλά και στην Αττάλεια, αλλά και σε Ευρώπη και Αµερική µε αφορµή το Ετος Ξενάκη.
Επέτειο που ακόµη η ελληνική Πολιτεία δεν έχει θυµηθεί... ΣΤΗ ΦΩΤΟ: «Η δηµοκρατία δεν είναι σκηνικό», τιτλοφόρησε το άρθρο της για την παρουσίαση της «Ορέστειας» του Ιάννη Ξενάκη στην Πόλη η τουρκική εφηµερίδα «Sabah», µε τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά καιτον τούρκο µαέστρο Γκιουρέρ Αϊκάλ

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Συνελήφθη Έλληνας παιδεραστής στις ΗΠΑ

Στη σύλληψη ενός 42χρονου Έλληνα παιδεραστή οδήγησε πριν από λίγες μέρες συντονισμένη επιχείρηση των Αμερικανικών Αρχών και του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ο 42χρονος συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Ντένβερ με την κατηγορία της απόπειρας ασέλγειας σε βάρος δύο ανήλικων κοριτσιών, ηλικίας 5 και 7 ετών.

Ο συλληφθείς, ο οποίος δηλώνει κάτοικος Αργυρούπολης, συνομιλούσε στο διαδίκτυο με την υποτιθέμενη μητέρα των ανήλικων η οποία στην πραγματικότητα -και εν αγνοία του φυσικά- ήταν πράκτορα της Μεταναστευτικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Αμερικανίδα πράκτορας, Μελίσα Γκόφι, είχε στήσει παγίδα στο διαδίκτυο ισχυριζόμενη σε παιδόφιλους ότι διαθέτει τα ανήλικα παιδιά για ερωτική συνεύρεση. Οι συνομιλέις της με χρήστες του διαδικτύου καταγράφονταν από την Αμερικανική Υπηρεσία Καταπολέμησης της Παιδικής Κακοποίησης.

Ο συλληφθείς, σύμφωνα με την ανακοίνωση, χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «davidd» και είχε υποστηρίξει στην Αμερικανίδα πράκτορα ότι είναι έγγαμος με γυναίκα που εργαζόταν και ζούσε σε άλλη πόλη, ενώ της είχε προτείνει να καλύψει οικονομικά το κόστος μετάβασης γι‘ αυτήν και τις κόρες της στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκπρόσωπου του Γραφείου Γενικού Εισαγγελέα των ΗΠΑ, Τζεφ Ντόρνσερ, ο 42χρονος Έλληνας οδηγήθηκε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Κολοράντο και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης μέχρι και 30 χρόνια και πρόστιμο ύψους 250.000 δολαρίων, ενώ θα απελαθεί αφού εκτίσει την ποινή που θα του επιβληθεί από το δικαστήριο.

Στο πλαίσιο, πάντως, του γεινκότερου πλάνου για την καταπολέμηση της παιδεραστίας και της πορνογραφίας ανηλίκων, αστυνομικοί του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πραγματοποίησαν έρευνα στο σπίτι του 42χρονου στην Αθήνα και κατέσχεσαν δύο φορητούς υπολογιστές και ένα κινητό τηλέφωνο.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Καμπάνια του Τομέα Απόδημου Ελληνισμού του ΠΑΣΟΚ

«Οι Έλληνες του Κόσμου κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα»
Στους Έλληνες του εξωτερικού απευθύνεται η αφίσα που κυκλοφόρησε ο Τομέας Απόδημου Ελληνισμού του ΠΑΣΟΚ, με τίτλο «Οι Έλληνες του Κόσμου κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα».Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση των Ελλήνων του Κόσμου να κάνουν οι ίδιοι και οι ξένοι φίλοι τους τις φετινές τους διακοπές στην Ελλάδα, στηρίζοντας τη χώρα στον αγώνα της για οικονομική ανάκαμψη.Η έκδοση της αφίσας εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεων που έχει αναλάβει ο Τομέας Απόδημου Ελληνισμού του ΠΑΣΟΚ, στοχεύοντας στην άμβλυνση της αρνητικής εικόνας της χώρας μας το εξωτερικό, τη συσπείρωση των Ελλήνων της Διασποράς και την ανάπτυξη της αλληλεγγύης μεταξύ Ελλήνων και υπόλοιπων πολιτών στις χώρες υποδοχής.Ο Τομέας Απόδημου Ελληνισμού του ΠΑΣΟΚ, με γραμματέα τον Κωνσταντίνο Τάτση, από το Μόναχο, επιδιώκει να πετύχει το στόχο του μέσα από τέσσερεις δράσεις. Εκτός από την καμπάνια «Φέτος πάμε όλοι διακοπές στην Ελλάδα», προγραμματίζονται εκδηλώσεις, σε συνεργασία με το Δίκτυο Ελλήνων Αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ευρώπης, τα μέλη της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού, το ΣΑΕ, αλλά και με κόμματα άλλων χωρών, με στόχο την ενίσχυση του φιλελληνισμού.Τέλος, αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες ενίσχυσης του ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΤΗΡΙΞΗΣ, αναπτύσσοντας συνεργασίες με ομογενειακούς φορείς και φιλέλληνες.

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ-KESTANE FIRTINASI

Του Ενγκίν Ακτέλ
Μετάφραση: Στέλιου Ροϊδη
 
Κυκλοφόρησε στην Αθήνα σε ελληνική μετάφραση από τις Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ το μυθιστόρημα του Τούρκου δημοσιογράφου- συγγραφέα Ενκίν Ακτέλ. Το μυθιστόρημα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους τους Έλληνες, αλλά ειδικότερα για τους Κωνσταντινουπολίτες Ρωμιούς, διότι η ιστορία διαδραματίζεται στη νήσο Αντιγόνη, ένα από τα ωραιότερα νησιά των Πριγκηπονήσων, που διακρίνονταν για τις εξαιρετικές φυσικές της ομορφιές και τον κοσμοπολιτισμό των κατοίκων της. Κύρια δύναμη που καθορίζει την ζωή των κατοίκων είναι η θάλασσα και η απέραντη αγάπη που τρέφουν σ’ αυτήν. Ιδιαίτερα εντυπωσιάζουν οι πολύ καλές και ειλικρινείς σχέσεις που υπήρχαν μεταξύ των ρωμιών ψαράδων και αντίστοιχων Τούρκων. Βέβαια οι Κωνσταντινουπολίτες Ρωμιοί, όσοι έζησαν τα χρόνια εκείνα, νοσταλγούν την γλυκιά ατμόσφαιρα που ήταν κυρίαρχη στις σχέσεις των ανθρώπων , όλων των εθνικοτήτων, στο γραφικό και κοσμοπολίτικο νησί.
 
Όσο και αν το έργο απηχεί τις σχέσεις των ανθρώπων σε μια άλλη εποχή, όπου βέβαια το κακό δεν εκλείπει, αλλά χάρη στις συντονισμένες δυνάμεις αντίστασης που υπήρχαν σε όλες τις κοινωνίες των ανθρώπων, τελικά εξοβελίζονταν, δεν παύει να μας διεγείρει συναισθήματα που καθιστούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την ανάγνωσή του. Κυρίαρχη προσωπικότητα στο έργο ο αείμνηστος Ρωμιός ψαράς – για όσους γνωρίζουν την ιστορία του νησιού ο πολύς Κεραμειδώνας – ο οποίος σε όλη την διάρκεια της ζωής του στο νησί στάθηκε το λαμπερό παράδειγμα του ενάρετου ανδρός που απλόχερα σκόρπισε το ενδιαφέρον του για τους συνανθρώπους του στο νησί βοηθώντας με κάθε τρόπο τους πάντες χωρίς να κάνει καμιά διάκριση εθνικότητας, θρησκείας και γλώσσας.
 
Παράλληλα, μέσα από το έργο αναδεικνύεται η βαθειά του αγάπη προς την θάλασσα που εξελίσσεται σε ένα φαινόμενο λατρείας προς την θάλασσα. Μια λατρεία που τελικά τον οδηγεί στη μεταθανάτια ζωή, με επιλογή δική του όμως, να ξεκινήσει το ταξίδι της αιωνιότητας στους κόλπους της. Ο συγγραφέας, γεννημένος και μεγαλωμένος στο νησί, κυριολεκτικά ζυμωμένος με το ρωμέϊκο στοιχείο αποδεικνύει ότι τους έχει γνωρίσει πολύ καλά και τους έχει εκτιμήσει και αγαπήσει ειλικρινά. Απόδειξη όχι μόνο τα πηγαία αισθήματα αγάπης και εκτίμησης μετα οποία τους αναφέρει στο έργο, αλλά και η τόλμη του να γράψει επίσης ένα ακόμη πολύ αποκαλυπτικό μυθιστόρημα με θέμα αυτήν την φορά τα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ του 55, έργο το οποίο ευχόμαστε να κυκλοφορήσει σύντομα και σε ελληνική μετάφραση.

Ο Ενγκίν Ακτέλ γεννήθηκε στην Πόλη το 1942. Παρότι σπούδασε οικονομικά, από το 1960 εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Το μυθιστόρημά του Φουρτούνα τον καιρό της καστανιάς κυκλοφόρησε στην Τουρκία το 2005.

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Το «Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο» συνέρχεται υπό την Προεδρία του Παύλου Κοτρότσιου

Το «Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο» συνέρχεται το Σαββατοκύριακο για πρώτη φορά υπό την προεδρία του Παύλου Κοτρότσιου, ο οποίος αναδείχτηκε στην ηγεσία του την 1η Μαΐου, ύστερα από εκλογές που έγιναν στα πλαίσια του 23ου συνεδρίου του, στην Νέα Υερσέη. Στις εκλογές εκείνες είχαν πάρει μέρος 18 ομογενειακές ομοσπονδίες, 42 αντιπρόσωποι, 8 πρώην πρόεδροι και 5 παρατηρητές.Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου αναδείχτηκαν επίσης οι κύριοι Δημήτρης Ροζανίτης, Χρήστος Χριστάκης και Κώστας Κουτράκος, ως πρώτος, δεύτερος και τρίτος αντιπρόεδρος αντίστοιχα, η Βασιλική Φιλιώτη, ως γενική γραμματέας, η Στέλλα Κοκόλη, ως βοηθός γραμματέα, ο Βασίλειος Ματαράγκας, ως ταμίας και Κωνσταντίνος Χατζηστεφανίδης, ως βοηθός ταμία.Ο Παύλος Κοτρότσιος έχει βάλει ως πρωταρχικό σκοπό του την διεύρυνση του Εθνικού Συμβουλίου, με ένταξη ομοσπονδιών ιατρών, δικηγόρων και άλλων επαγγελματιών, και την εκπόνηση στόχων που θα συμβάλουν στην δημιουργία μιας πιο δυναμικής και εύπορης ομογένειας και σε αποτελεσματικότερη προώθηση των θεμάτων του Ελληνισμού.Κατά την έκφρασή του, «θέλουμε να δουλέψουμε όλοι μαζί για να πάμε ένα βήμα παραπέρα, να ανέβουμε λίγο ψηλότερα σαν ελληνοαμερικανική κοινότητα δημιουργώντας προοπτικές ανάπτυξης και συνεργασίας».

Ο Ηπειρώτης Παύλος Κοτρότσιος
Ο Παύλος Κοτρότσιος γεννήθηκε στον Παρακάλαμο, Ιωαννίνων το 1955. Οι γονείς του Ιωάννης και Αφροδίτη Κοτρότσιου ήταν μετανάστες στην Γερμανία.Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από το Οικονομικό Τμήμα της ΑΒΣΘ Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής, το 1979. Στην συνέχεια ήρθε για μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ. Το πρώτο του Αμερικανικό δίπλωμα το πήρε από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Κατόπιν γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο St. Joseph’s της Φιλαδέλφειας από όπου και αποφοίτησε με MBA στο Management.Με την σύζυγό του Hλιάδα (Λίντα) Κοτρότσιου, η οποία σπούδασε σε παραϊατρική σχολή, απόκτησαν τρία κορίτσια την Αφροδίτη 22 ετών σήμερα, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Temple, την Σταυρούλα 21 ετών, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Villanova και την Ιωάννα, 14 ετών μαθήτρια.Είναι Εκδότης και Διευθυντής της ομογενειακής δίγλωσσης εφημερίδας Hellenic News of America από το 1987. Η εφημερίδα αυτή, με 72 έγχρωμες σελίδες και 15 χιλιάδες τιράζ σε Παναμερικανικό επίπεδο, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μέσα ενημέρωσης της ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες.Από το 1980 έως το 1987 ήταν γενικός διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Αμερικής(Greek Radio Network of America) και αργότερα από το 1987 έως το 1990 ήταν επικεφαλής Εργασιών του Γραφείου Αντιπροσωπείας της(ΕΚΤΕ) στην Φιλαδέλφεια. Η ΕΚΤΕ στην Αμερική άρχισε να λειτουργεί το 1982.Είναι ιδρυτής και πρόεδρος του μοναδικού Ελληνοαμερικανικού Οργανισμού προώθησης Εμπορικών-Οικονομικών-Πολιτιστικών Σχέσεων Ελλάδος- Κύπρου-Αμερικής, Hermes-Expo International του οποίου η 20η κατά σειρά έκθεση θα διοργανωθεί την άνοιξη του 2011 στο Ατλάντικ Σίτυ, την Βαλτιμόρη και την Νέα Υόρκη.Είναι ιδρυτικό στέλεχος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου USA και μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας. USA Greece Business Advisory Council of Greater Philadelphia, PA από το 2002. Παράλληλα διαδραματίζει ενεργό ρόλο σε πολλές άλλες ομογενειακές οργανώσεις.Εκτός από μια πλούσια επαγγελματική δραστηριότητα ο κ. Κοτρότσιος από τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής του στις ΗΠΑ άρχισε να παίρνει ενεργό μέρος σε διάφορους ομογενειακούς οργανισμούς.Συμμετέχει ενεργά κάθε χρόνο από το 1982 στην διοργάνωση διαφόρων ομογενειακών, πολιτιστικών εκδηλώσεων και συμποσίων για την προβολή της σύγχρονης Ελλάδας στις ΗΠΑ, αλλά και στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό των Ελληνικών εθνικών επετείων καθώς επίσης και των Ελληνικών Γραμμάτων.Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία από διάφορους οργανισμούς στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, περιλαμβανομένου του Ιδρύματος το οποίο του απένειμε, δια χειρός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Ειδικό Βραβείο για την προβολή και προώθηση του ελληνικού πολιτισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την ενημέρωση των ομογενών και για τη σύσφιγξη των δεσμών με τη γενέτειρα.

ΘΑΝΑΣΗΣ (ΝΑΣΟΣ) ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ Γελοιογράφος με πτυχίο πολιτικού μηχανικού

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΟΥΤΑ
Πενάκι έτοιμο. Οι εικόνες στριμώχνονται στην έξοδο, θέλουν να βγουν,
άλλοτε μόνες τους, άλλοτε πιασμένες κάτω από τις λέξεις ή αναδυόμενες πάνω
από αυτές. Υπό τέτοια .πίεση, η συνέντευξη αυτή βιάζεται να ξεκινήσει.
Εικόνα πρώτη: ο Μωάμεθ και η Αφροδίτη της Μήλου ομοτράπεζοι. Η συζήτησή
τους ανοιχτή: έχει όρια η σάτιρα;
Εικόνα δεύτερη: μια σειρά από Μεξικάνους παίρνουν τη «σιέστα» τους στην
κερκίδα του Μουντιάλ κάτω από το σομπρέρο τους. Επειδή, όμως, δεν θέλουν
να αφήσουν την ομάδα τους χωρίς υποστήριξη, έχουν ο καθένας δίπλα του ένα
μαγνητόφωνο, που .επευφημεί για λογαριασμό του.
Εικόνα τρίτη: η ελληνική σημαία πρόχειρα ραμμένη πάνω στην αντίστοιχη της
ΕΕ. Θα αντέξουν άραγε τα ράμματα;
Εικόνα τέταρτη: ένας εξωγήινος, που όμως δεν είναι .ούφο, μαθαίνει
λεπτομέρειες για τη δουλειά του γελοιογράφου. Ένα άλμπουμ γελοιογραφίας
ανοίγει εδώ. Ποιος είναι άραγε ο ορισμός της γελοιογραφίας;
Η εικόνα μπορεί να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, αλλά δεν είναι ανάγκη να
είναι φλύαρη για να «μιλήσει». Ή για να μας κάνει να γελάσουμε, να
μειδιάσουμε ή να σκεφτούμε.
Ο πολιτικός μηχανικός Θανάσης (Νάσος) Ευθυμιάδης, χρόνια τώρα
γελοιογράφος, με 38 διεθνή βραβεία στο ενεργητικό του, το γνωρίζει καλά
αυτό. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (η οποία, σημειωτέον, διαθέτει έδρα
Γελοιογραφίας στο πανεπιστήμιό της), ζει -και γελοιογραφεί- στην Αθήνα από
τα 32 του.
Η Ακαδημία του Χιούμορ της Ισπανίας τον έχει συμπεριλάβει στο Λεξικό των
Σύγχρονων Εικαστικών Χιουμοριστών του 20ου αιώνα και έχει επιλέξει έργα
του για το Μουσείο Εικαστικού Χιούμορ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Νάσος μιλάει στο «Τ» για τη γελοιογραφία, όπως τη νιώθει και την
αισθάνεται. Υπόκειται σε εξαρτήσεις; Πού τελειώνουν τα όρια της σάτιρας
που μπορεί να ασκήσει; Τι την εμπνέει και πόσο δυνατή είναι; Αλλά μιλάει
και για τους Έλληνες και τη σχέση τους με το χιούμορ και τη γελοιογραφία.
Έχουν λιγότερο ή περισσότερο χιούμορ, σε σχέση με άλλους λαούς; Και,
άραγε, θα τα κατάφερνε ως πρωθυπουργός ένας γελοιογράφος;

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Το ξύλινο ορφανοτροφείο στην Πρίγκιπο έχει μακρά ιστορία


Του Τακη Kαμπυλη
Ανάμεσα σε δύο πευκόφυτους λόφους στην Πρίγκιπο, στον Βόσπορο, μια μεγάλη γαλλική εταιρεία έχτισε στα τέλη του 19ου αιώνα ένα επιβλητικό πενταώροφο οικοδόμημα, σχεδόν αποκλειστικά από ξύλο, ένα από τα μεγαλύτερα της εποχής του παγκοσμίως. Στόχος ήταν η δημιουργία ενός πολυτελούς καζίνο για τις πολυπληθείς ακολουθίες των Οθωμανών αξιωματούχων, των αξιωματούχων πρεσβειών και της οικονομικής ελίτ της θνήσκουσας αυτοκρατορίας.
Τα 3.600 τετραγωνικά μέτρα σε έκταση 25 στρεμμάτων διαμορφώθηκαν σε 200 υπνοδωμάτια και άλλους χώρους, ενώ η κουζίνα (ακραιφνώς γαλλική) υποσχόταν να ανταγωνισθεί ευθέως την εγγύς περίφημη πολίτικη. Η θέα στον Βόσπορο ήταν μαγική. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες γιατί ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄ δεν επέτρεψε τελικά τη λειτουργία του. Πάντως επικρατέστερη είναι αυτή που σχετιζόταν με τη μεγαλομανία του και τους φόβους εκθρονισμού που τον συνόδευαν από τις πρώτες μέρες της ανακήρυξής του σε «Ηγέτη των Πιστών».
Το 1902 το κτίριο αγοράζει για λογαριασμό του Πατριαρχείου η Ελένη Ζαρίφη - και μάλιστα σε εξευτελιστική τιμή (3.500 λίρες έναντι 50.000 λιρών που κόστισε η ανέγερσή του). Το κτίριο λειτούργησε σχεδόν αμέσως ως ορφανοτροφείο μέχρι και το 1964 που το έκλεισε η τουρκική κυβέρνηση, ενώ το 1997 ανακηρύσσεται ως «μαζμπούτ», δηλαδή δημευμένο.
Η προσφυγή
Το Πατριαρχείο, αφού εξαντλεί τα ένδικα μέσα στην Τουρκία, προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Την προσφυγή υποστηρίζουν δύο Ελληνες νομικοί, ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος και ο λέκτορας Γιάννης Κτιστάκις, και ο Τούρκος καθηγητής Ατάς Σακμάρ. Ο τελευταίος, ιδιαίτερα γνωστός στην Τουρκία, είναι ένας κοσμοπολίτης νομικός (ο οποίος μάλιστα σπουδασε στη Σορβόννη με τον ίδιο καθηγητή που είχε και ο σημερινός υπουργός Χάρης Παμπούκης, τον διαπρεπή Ελληνα νομικό Φωκίωνα Φραντζεσκάκη. Μάλιστα ο Χ. Παμπούκης είχε δείξει προσωπικό ενδιαφέρον για την πορεία της προσφυγής).
Η απόφαση του Δικαστηρίου στο Στρασβούργο περί επανεγγραφής του Ορφανοτροφείου Πριγκίπου στο όνομα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δημοσιεύτηκε προχθές. Πάντως, η χαρά των Ρωμιών είχε προεξοφληθεί από τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο, όταν σε επίσκεψή του στο ορφανοτροφείο μαζί με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο Ταγίπ Ερντογάν ουσιαστικά εγγυήθηκε την επιστροφή του. Είχε προηγηθεί στις 8 Ιουλίου 2008 η απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου που καταδίκαζε, επίσης ομόφωνα, την Τουρκία για παράβαση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Νομικά, η σημερινή απόφαση έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί, όπως σημειώνουν έγκυροι κύκλοι, για πρώτη φορά για ένα τόσο σημαντικό κτίριο και με ειδική αιτιολογία το Δικαστήριο του Στρασβούργου διατάσσει την αυτούσια επιστροφή του διεκδικούμενου ακινήτου, χωρίς να παρέχει στο τουρκικό κράτος την εναλλακτική ευχέρεια να καταβάλει χρηματική αποζημίωση.
Σε προχθεσινές δηλώσεις του, ο υπουργός Επικρατείας της τουρκικής κυβέρνησης ουσιαστικά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα ανακοινώνοντας περίπου και τη συμφωνία της Τουρκίας να λειτουργήσει -όπως προτείνει ο Πατριάρχης- ένα πρότυπο Κέντρο Περιβαλλοντικών Μελετών «μοναδικό στον κόσμο».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος με τον οποίο κάλυψαν την απόφαση του ΕΔΑΔ τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Οι περισσότερες εφημερίδες προτίμησαν μια ουδέτερη και μάλλον φιλική προς το Πατριαρχείο στάση, ενώ εντύπωση προκάλεσε ο τίτλος της λαϊκής «Πόστα» (500.000 ημερησίως): «Δεν θα είναι πλέον ορφανό».
Ευέλικτη πολιτική
Η νέα πιο ευέλικτη πολιτική του Πατριαρχείου, που εγκαινίασε ο Βαρθολομαίος, να διεκδικήσει δηλαδή στο Στρασβούργο στοιχεία της περιουσίας του, φαίνεται πως σήμερα είναι πιο αποτελεσματική. Αλλωστε, πριν από δύο χρόνια η Μεγάλη του Γένους Σχολή κέρδισε ένα σημαντικό κτίριο στο κέντρο της Πόλης (το Συμεωνίδειο) και αποζημιώθηκε με 900.000 ευρώ. Ωστόσο, επιστροφή κτιρίου συμβαίνει για πρώτη φορά με το Ορφανοτροφείο.
Στη ρωμέικη κοινότητα βλέπουν εδώ και μερικά χρόνια μια σταθερή βελτίωση των συνθηκών ύπαρξης εντός του τουρκικού κράτους. Η προσωπική επικοινωνία Βαρθολομαίου - Ερντογάν λειτουργεί ανασχετικά σε «ενδιάμεσους», μερικοί από τους οποίους είχαν βολευτεί με την ασαφή οικονομική διαχείριση μεγάλων κληροδοτημάτων στην Πόλη.
Στο Πατριαρχείο έφθασε πρόσφατα και η επίσημη άδεια για τη λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, που θα τελέσει στο προαύλιο της μονής ο Πατριάρχης. Και όλοι ελπίζουν πως θα γίνει μόνο η τελετή και όχι προπαγάνδα για τις επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ιδίως δε αυτές στην ευρύτερη περιοχή Θεσσαλονίκης.

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Συστράτευση των ελληνοαμερικανών για ενίσχυση του Ταμείου Στήριξης της Ελλάδας



Να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους οι ομογενείς των ΗΠΑ και να ενισχύσουν το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας, δίνοντας το παράδειγμα και για την απανταχού ομογένεια, ζήτησε ο συντονιστής της Περιφέρειας ΗΠΑ του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ)Θεόδωρος Σπυρόπουλος.Με μία ανοιχτή επιστολή, ο κ. Σπυρόπουλος κάλεσε εκ νέου όλα τα μέλη του ΣΑΕ Αμερικής να συμβάλλουν και αυτοί στη μείωση του εθνικού χρέους της Ελλάδας, ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες και τη διάθεσή τους ή ακόμη και συμβολικά με ποσό τουλάχιστον 50 δολαρίων.Η "συνδρομή" αυτή θα αποσταλεί με την ένδειξη "SAE USA Region", ώστε να ξεχωρίσει η συμβολή της Ελληνο-Αμερικανικής Κοινότητας ως συνόλου, όπως αναφέρεται στην επιστολή, στην οποία δίνονται και οι απαραίτητες λεπτομέρειες για την αποστολή: αριθμός τραπεζικού λογαριασμου (Ειδικός Λογαριασμός με κωδικό 26132462, IΒΑΝ: GR 04 010 0024 0000000026132462 και SWIFT/BIC: BNGRGRAA στην Τράπεζα της Ελλάδος) αλλά και ο τρόπος κατάθεσης σε οποιαδήποτε τράπεζα, απ' όπου και θα διαβιβάζεται αυτό, με έμβασμα απαλλαγμένο εξόδων."Επικεφαλής της εκστρατείας είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Κάρολος Παπούλιας, προσωπικότητα καθολικής αποδοχής και με ιδιαίτερο κύρος, ο οποίος αποδέχθηκε τη σχετική πρόταση του Προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου" τονίζει ο κ. Σπυρόπουλος και προσθέτει:"Η συμβολή της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας στην εκστρατεία για την ενίσχυση του 'Ταμείου Στήριξης της Ελλάδας', έχει ιδιαίτερη και συμβολική σημασία για τον Ελληνισμό. Έστω και 50 δολάρια από το κάθε μέλος θα καταδείξει ότι ενδιαφερόμαστε για την πατρίδα. Η πράξη μας θα έχει και ηθικό αποτέλεσμα, καθώς το ενδιαφέρον που θα δείξουμε θα αναπτερώσει τις ελπίδες των συμπατριωτών μας και ίσως γίνει παράδειγμα και για άλλες περιοχές".Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Σπυρόπουλος είναι ένας από τους μεγαλοεπιχειρηματίες ομογενείς στις ΗΠΑ, ο οποίος δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σε θέματα που αφορούν στην Ελλάδα. Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, είναι ιδρυτής και πρόεδρος του ελληνοαμερικανικού ιδρύματος "φυτέψτε τις ρίζες σας στην Ελλάδα", με έδρα το Σικάγο και παράρτημα στην Αθήνα, που αναλαμβανει αναδασώσεις στις καμμένες περιοχές της χώρας μας.

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Γιώργος Μπίζος «Υποφέρουμε όπως εσείς στους Ολυμπιακούς»

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ έχει συνδεθεί με εκείνο ενός θρύλου, του Νέλσον Μαντέλα. Στενός φίλος, συνεργάτης και δικηγόρος του, ο πιο τακτικός επισκέπτης του στα 27 χρόνια της φυλάκισής του, έμαθε μαζί του να πολεμά για το δίκαιο, τα δικαιώματα των αδυνάτων, τη δημοκρατία. Ο κ. Γιώργος Μπίζος βρέθηκε από το Βασιλίτσι Μεσσηνίας πρόσφυγας στη 
Νότια Αφρική στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τους ιδρυτές του Εθνικού Συμβουλίου Νομικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη χώρα του, διανύει ήδη την ένατη δεκαετία μιας ζωής γεμάτης προσπάθειες να επιβάλει με την πειθώ και τα επιχειρήματα ιδέες, αξίες και πρακτικές που στη Δύση θεωρούμε αυτονόητες. Σήμερα πια μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Τον συναντήσαμε στον κήπο της κατοικίας του στο Γιοχάνεσμπουργκ ένα απομεσήμερο, έφτασε νύχτα και ακόμη τον 
ακούγαμε να μιλάει για τις δύο πατρίδες του, τον κόσμο, τη ζωή. Θυμάται ακόμη τον πατέρα του ως κομματάρχη του Παναγή Τσαλδάρη, τον οποίο γνώρισε το 1934, έξι ετών ο ίδιος «έφερε μαζί του στο χωριό ένα μικρό κουτί με λουκούμια και εγώ τα έκοψα στα τέσσερα για να πάρουν όλοι». Η φωνή του σπάει όταν αναφέρεται σε αγαπημένα πρόσωπα από παλιά, αλλά πιο συχνά χαμογελάει, αισιοδοξεί και το μαρτυρούν και τα μάτια του, που στα 83 του πετάνε ακόμη σπίθες... 
- Ο Ελληνισμός βοήθησε την επανάσταση εναντίον του απαρτχάιντ;

«Οι περισσότεροι Ελληνες έλεγαν ότι ήρθαν να βγάλουν χρήματα και να φύγουν, ότι δεν ήρθαν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Πολλοί συνεργάστηκαν με το απαρτχάιντ, για εμπορικούς και προσωπικούς λόγους- οι ίδιοι βεβαίως θεωρούσαν εμένα “προδότη του Ελληνισμού”».

- Δημιουργήσατε το ελληνικό σχολείο Σαχέτι, το πρώτο που δέχθηκε έγχρωμους μαθητές.
«Είχα την υποστήριξη της παροικίας επί 19 χρόνια. Είπα τότε: “Αν τουλάχιστον τα μισά από όσα θα κοστίσει το σχολείο δεν είναι στην τράπεζα, εγώ υπογραφή δεν βάζω”. Μόνο στα μπουζούκια δίνουν πουρμπουάρ. Πολλοί από τους συνεργάτες του απαρτχάιντ σήμερα είναι υπέρ του κυβερνώντος κόμματος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, αν και φοβούνται ότι θα τους πάρουν τις περιουσίες τους».

- Τι τους συμβουλεύετε; «Οτι ποτέ καμία ελληνική παροικία δεν πολεμήθηκε από μια δημοκρατία». - Υπήρξαν στιγμές που ντραπήκατε για το ότι είστε λευκός;
«Προσπαθήσαμε ως οικογένεια να ζήσουμε μια γνήσια ζωή. Αν έχεις αισθήματα ενοχής, δεν μπορείς να συνεχίσεις. Ζούμε σε μια περιφέρεια όχι πολύ πλούσια, τα παιδιά μας εκπαιδεύθηκαν με τους καλύτερους δασκάλους, κάτι το οποίο ήταν αδύνατον για τους έγχρωμους. Επειτα έπρεπε να φύγουν στο εξωτερικό για να αποφύγουν τον στρατό. Δεν μπορούσαν να σηκώσουν όπλο εναντίον της χώρας. Πήγαν στην Ελλάδα για λίγο και μετά στην Αγγλία για δουλειά».

- Σήμερα πάντωςένα νέο «απαρτχάιντ» καταδυναστεύει τις παραγκουπόλεις των μεταναστών που έρχονται από τα γειτονικά κράτη, όπως η Ζιμπάμπουε.
«Η κυβερνητική πολιτική είναι εναντίον της ξενοφοβίας. Παραδέχεται ότι πολλές γειτονικές μας χώρες μάς βοήθησαν, και βομβαρδίστηκαν μάλιστα από το απαρτχάιντ, πέθαναν και δικοί τους πολίτες... Η φτωχολογιά όμως βγάζει το άχτι της εναντίον του ξένου. Σε αυτούς τους μαχαλάδες οι πρόσφυγες ζουν χωρίς νερό και αποχέτευση. Είναι και αγράμματοι τους οποίους εκμεταλλεύονται οι τσιφλικάδες κοντά στα σύνορα».

- Το καλό και το κακό συμβαδίζουν; «Ναι, και είναι ζήτημα επιλογής ποιο θα ακολουθήσεις. Ο Καζαντζάκης έγραψε ότι “αν δεν έχεις διψάσει, δεν ξέρεις την έννοια του νερού, αν δεν έχεις πεινάσει, δεν ξέρεις την έννοια της τροφής και αν δεν έχεις κάνει δούλος, δεν ξέρεις την ελευθερία”».

- Και αν δεν έχεις κάνει προσφυγιά, δεν ξέρεις τι είναι ξενοφοβία; «Πρόσφυγας είμαι από δεκατριών χρόνων. Το 1941 με πήρε ο πατέρας μου, μαζί με επτά νεοζηλανδούς στρατιώτες που ξέμειναν στη χώρα μας, και δραπετεύσαμε προς την Κρήτη, χωρίς να ξέρουμε ότι έχει “πέσει” στα χέρια των Γερμανών. Για μέρες πλανιόμασταν στα κύματα σε μια βάρκα. Εφθασα στην Αλεξάνδρεια με το “Ιλ Ντε Φρανς”, το δεύτερο μεγαλύτερο πλοίο του κόσμου, και μετά με τρένο στο Γιοχάνεσμπουργκ. Στον σταθμό μάς άφησαν εκεί που πηγαίνουν τα βόδια για σφαγή, και λέγανε: “Ο Σματς φέρνει τη σαβούρα της Ευρώπης”».

- Το ΑΙDS μαστίζει τη χώρα.Ο Μαντέλα έχει αποσυρθεί,αλλά ασχολείται επίμονα για να αντιμετωπιστεί η ασθένεια που σκότωσε τον γιο του...
«Εχουμε στραφεί πολλές φορές εναντίον της κυβέρνησης, όπως τότε που δεν έδινε φάρμακα. Πήγαμε στο δικαστήριο και ζητήσαμε ως αρχή να δίνουν το φάρμακο στις εγκύους. Τώρα δίνονται φάρμακα, αλλά οι άντρες δεν δέχονται το προφυλακτικό».

- Θα είναι ασφαλείς οι φίλαθλοι επισκέπτες του Μουντιάλ;
«Υποφέρουμε και εμείς από τα μέτρα, όπως και εσείς στους Ολυμπιακούς. Οι Αμερικανοί θέλουν να φέρουν όπλα, οι Γερμανοί διαφημίζουν αλεξίσφαιρα. Μας προσβάλλουν. Θα αντιμετωπίσουμε τους χούλιγκαν. Καλωσορίζουμε τους Ελληνες, που ευτυχώς στον πρώτο γύρο δεν παίζουν με τη Νότια Αφρική, γιατί- μαζί με πολλούς και εγώ- θα είχα πρόβλημα ποιον να χειροκροτήσω».

- Πώς βλέπετε την κατάσταση στην Ελλάδα;
«Θα πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε περισσότερα δικαιώματα επειδή είμαστε πρωθυπουργοί ή βουλευτές... Επίσης χρειαζόμαστε δικηγόρους που να πολεμούν για τη δημοκρατία και την εφαρμογή των νόμων».

- Ποιους Ελληνες θαυμάζετε; «Οταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με διόρισε πρεσβευτή του Ελληνισμού, έμαθα ότι πρώτος τέτοιος τίτλος δόθηκε στη Μελίνα. Αποφάσισα να συνεχίσω το έργο της και να στηρίζω την Ελλάδα με κάθε τρόπο. Αν οι γιατροί το επέτρεπαν, θα είχαμε σήμερα στο πλευρό μας ενεργά και τον Μαντέλα».

Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΑΝΤΕΛΑ ΚΑΙ Η ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ
Στα γενέθλια του Μαντέλα το 2008 δίπλα στον τιμώμενο
- Πώς γνωρίσατε τον Μαντέλα; «Το 1948 στο πανεπιστήμιο σχεδόν κάθε μεσημέρι μιλούσε στις συγκεντρώσεις εγχρώμων και Ινδών. Γίναμε φίλοι όταν αυτός τελείωνε- είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου. Μου έδινε υποθέσεις για φτωχούς ανθρώπους με λίγα χρήματα και πολιτικές δίκες χωρίς χρήματα. Γίναμε καλύτεροι φίλοι μέσα στους διαδρόμους των δικαστηρίων. Ηταν ένας από τους σημαντικότερους δικηγόρους, όμως σε μια δίκη ο δικαστής τον αμφισβήτησε, ζητώντας το πιστοποιητικό του που φυσικά δεν κουβαλάμε στις δίκες, και δεν του επέτρεψε να συνεχίσει. Πήγα στο ανώτατο δικαστήριο να τον υπερασπιστώ ζητώντας την παραίτηση εκείνου του δικαστή για ρατσιστικούς λόγους, αφού όλοι γνωρίζαμε τον Μαντέλα. Από τότε με αποκαλούν “μονομάχο”».

- Είχατε αναλάβει και την τότε σύζυγό του, τη Γουίνι;
«Η Γουίνι έβγαζε λόγο για να πάρουν οι γυναίκες πάσο. Μπήκε μες στην κρεβατοκάμαρα ένας αστυνομικός να τη συλλάβει. Μου τηλεφώνησε ο Μαντέλα: “Παντρεύτηκα φασαρία. Χτύπησε και έριξε κάτω αστυνομικό, σε παρακαλώ να την αναλάβεις”. Κερδίσαμε την υπόθεση γιατί το ότι ξάπλωσε κάτω μια γυναίκα έναν αστυνομικό ήταν υποτιμητικό. Οι δημοσιογράφοι με “τσάκωσαν” να της λέω “Στο δικαστήριο να φέρεσαι ως κυρία και όχι ως αμαζόνα” και η ίδια το έγραψε στη βιογραφία της. Την αθώωσα καμιά εικοσαριά φορές υπερασπίζοντάς τη για την πολιτική της δράση. Εκτός από μία που μπήκε για έξι μήνες φυλακή».

- Ο Μαντέλα αγαπά την Ελλάδα; «Εχει πει ότι “η Ελλάδα είναι η μητέρα της Δημοκρατίας και η Νότια Αφρική είναι η μικρότερή της κόρη”... Γύρω στο ΄80 πήγα στην Αρχαία Ολυμπία καλεσμένος σε ένα συνέδριο βουλευτών από την Ευρώπη που ήθελαν να βοηθήσουν τη Νότια Αφρική. Ο δήμαρχος μου ανακοίνωσε ότι έχρισαν τον Μαντέλα επίτιμο πολίτη της πόλης. Του έγραψαν μάλιστα και ένα γράμμα, έχουν και μια φωτογραφία του στην αίθουσα συνεδριάσεων. Δεν πήραν ποτέ απάντηση. Ο Μαντέλα απαντούσε από τη φυλακή σε όλα τα γράμματα, εφόσον βέβαια έφταναν σε αυτόν... Οταν του το είπα, ενθουσιάστηκε. “Με κολακεύει πολύ περισσότερο από όλα τα πτυχία και τις τιμές που έχω” είπε. Τότε πήραμε μαζί την απόφαση ότι το 1996 που, όπως νομίζαμε, οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνονταν στην Ελλάδα, θα πηγαίναμε μαζί. Υπό την προϋπόθεση ότι θα ήταν ελεύθερος. Ηταν τότε 68 χρόνων. Τελικά το 1996 ήταν πρόεδρος της χώρας... Οταν έφυγε από την προεδρία, σχεδιάσαμε μια κρουαζιέρα στην Κορώνη, αλλά, επειδή αρρώστησε, μείναμε στη Βουλιαγμένη. Πήγαμε στην Ακρόπολη και στο Σούνιο το ηλιοβασίλεμα. Είχαν μαζευτεί χίλιοι άνθρωποι και η ασφάλεια τους κρατούσε σε απόσταση. Τότε ο Μαντέλα ζήτησε όλα τα παιδιά να είναι μαζί του. Κατά μία έννοια πραγματοποιήθηκε η ευχή της φυλακής».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=5&artId=337285&dt=13/06/2010#ixzz0qjB9XbKW

Eρτουγρουλ Οζκιοκ «Η Παναγία Σουμελά βρίσκει την ψυχή της»

Επειτα από 88 ολόκληρα χρόνια θα ηχήσουν και πάλι, εφέτος τον Δεκαπενταύγουστο, οι καμπάνες και τα σήμαντρα της πιο τραγουδισμένης, της πιο «πονεμένης» Μάνας του Ελληνισμού, της «εξόριστης» Παναγίας του όρους Μελά του Πόντου, της γνωστής ως Παναγίας Σουμελά. Χιλιάδες ποντιακής καταγωγής Ελληνες από τα πέρατα της Γης αναμένεται να συρρεύσουν στην Παναγία η οποία στα χρόνια της προσφυγιάς έγινε σύμβολο αναμνήσεων, ελπίδας και παρηγοριάς. Εξέχουσα μορφή, ανάμεσά τους, ο Ιμβριος την καταγωγή κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος θα είναι ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης στα 1.600 χρόνια λειτουργίας του Μοναστηριού που θα τελέσει την πανηγυρική λειτουργία την ημέρα της εορτής της Παναγίας.

«Τα μνημεία που δεν έχουν μέσα τους ζωή και πίστη πάντα με θλίβουν. Αυτή η θρησκευτική λειτουργία θα δώσει στη Μονή τη χαμένη της ψυχή. Εμείς οι Τούρκοι και εσείς οι Ελληνες έχουμε ανάγκη από τέτοιες θαρραλέες αποφάσεις και χαίρομαι που μέρα με τη μέρα γίνονται τέτοια βήματα» δηλώνει στο «Βήμα της Κυριακής» ο δημοσιογράφος της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ» κ. Ερτουγρούλ Οζκιόκ (Εrtugrul Οzkok). Με τα ρεπορτάζ και την αρθρογραφία του ο κ. Οζκιόκ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να καμφθούν οι εσωτερικές αντιδράσεις και να δοθεί επισήμως από το τουρκικό κράτος η άδεια για την τέλεση της λειτουργίας. «Εμαθα ότι θα ανοίξει για προσκύνημα η Παναγία Σουμελά κατά τη διάρκεια μιας κουβέντας που είχα με τη διοίκηση του αθλητικού ομίλου της Τραπεζούντας “Τrabzonspor”.Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι κάποια πράγματααλλάζουν στην Τουρκία.Οι Τραπεζούντιοι υποστήριζαν με όλη την καρδιά τους το άνοιγμα του μοναστηριού» τονίζει και προσθέτει την εμπειρία του από την επίσκεψή του εκεί. «Πρόκειται για μια πόλη που έζησε στο παρελθόν τη λύπη ορισμένων τραγικών γεγονότων.Οι δύο μέρες που πέρασα στην Τραπεζούνταέδειξαν ότι πολλοί κάτοικοί της με ειλικρίνεια προσπαθούν να μαλακώσουν αυτήν την εικόνα.Το Μοναστήρι είναι ένα σημαντικό μνημείο του ορθόδοξου κόσμου.Ταυτόχρονα αποτελεί ένα ιδιαίτερης αισθητικής αρχιτεκτονικό οικοδόμημα που έχει τοποθετηθεί μέσα στα βουνά. Αυτό το μνημείο μάς δείχνει τις προσπάθειες που έκαναν οι άνθρωποι για να τιμήσουν την πίστη τους...Ως αποτέλεσμα πολέμων, αλλαγών και τραγωδιών, πολλά έργα κάθε λαού έμειναν εκτός των δικών τους συνόρων. Είναι πλέον κοινό προϊόν της ανθρωπότητας.Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά.Ως πολίτης της Τουρκικής Δημοκρατίας είμαι υπερήφανος για τα έργα του ελληνικού πολιτισμού που υπάρχουν στα εδάφη μας.Επιθυμώ και στις άλλες χώρες να αισθάνονται το ίδιο για τα τουρκικά και τα ισλαμικά έργα διότι αυτά τα μνημεία από τη μία γίνονται πολιτισμικός πλούτος για τις χώρες μας και από την άλλη κουβαλούν τη φιλία μεταξύ των λαών μας» συνεχίζει ο κ. Οζκιόκ. Και καταλήγει: «Συγχαίρω για αυτήν την ιστορική απόφασή τους την τουρκική κυβέρνηση και τον λαό της Τραπεζούντας.Πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι αυτή είναι η στάση που ταιριάζει σε μας τους Τούρκους.Οταν θα πάω στην Τραπεζούντα η πρώτη μου δουλειά είναι να επισκεφθώ τη Μονή,να ανάψω ένα κερί και να προσευχηθώ».

«Με αίτησή του ο Πατριάρχης αιτείται άδεια τέλεσης λειτουργίας στις 15 Αυγούστου 2010, στην οποία θα συμμετέχουν επισκέπτες που θα έλθουν από το εξωτερικό. Από πλευράς του υπουργείου μας κρίνεται σκόπιμη η παραχώρηση άδειας τέλεσης θρησκευτικής λειτουργίας (...) σε ώρα και διάρκεια που θα οριστεί από τη Νομαρχία Τραπεζούντας, στον εξωτερικό αύλειο χώρο υπό την προϋπόθεση ότι η λειτουργία δεν θα παρεμποδίζει την επίσκεψη άλλων επισκεπτών στη Μονή» σημειώνει ο υπουργός Τουρισμού της Τουρκίας κ. Ερτ. Γκιουνάι στο έγγραφο που απέστειλε την περασμένη Τρίτη 8 Ιουνίου και επιτρέπει την τέλεση της θείας λειτουργίας.

Το έγγραφο όμως με ημερομηνία 3 Μαΐου 2010 ίσως και να μην είχε ακόμη παραληφθεί από τις αρμόδιες αρχές, αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν συναντούσε τον κ. Γκιουνάι τυχαία, σε μια συναυλία. Το πιο πιθανό είναι να έπεφτε «θύμα» της... γραφειοκρατίας, που ευνοούν όλοι όσοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τέτοιου είδους ανοίγματα.

Ο κ.κ. Βαρθολομαίος γνωρίζει το πρόβλημα όπως επίσης και ότι τέτοιες τάσεις υπάρχουν και στην Ελλάδα. Αλλωστε μόλις πέρυσι έλληνες επισκέπτες δημιούργησαν σοβαρά ζητήματα στην προσπάθειά τους να τελέσουν δέηση στο Μοναστήρι χωρίς άδεια.

«Η Παναγία Σουμελά είναι η “Μέκκα” του Ελληνισμού.Βρισκόμουν πέρυσι εκεί και δεν μας επιτράπηκε να τελέσουμε τη δέηση.Η εφετινή απόφαση που ελήφθη είναι ιστορική.Θα προστατεύσουμε την προσπάθεια που γίνεται» διατείνεται ο βουλευτής της ΝΔ κ. Σ.Αναστασιάδης. Και ο συνάδελφός του τού ΠαΣοΚ κ. Αλ.Αθανασιάδης επισημαίνει: «Για όλους τους Πόντιους σε όλη την υφήλιο θα είναι μια ιστορική στιγμή.Πέρασαν 88 χρόνια από τον ξεριζωμό των παππούδων μας. Και τώρα θα ξαναγυρίσουμε για να υμνήσουμε την Παναγία μας που μας κράτησε όρθιους σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Θα προστατεύσουμε πάση θυσία την προσπάθεια που κάνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης».
18 αιώνες Ιστορίας
Ο δημοσιογράφος της «Χουριέτ» κ. Οζκόκ (αριστερά) δηλώνει στο “Βήμα της Κυριακής” ότι με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτεί την ιστορική Μονή στο επιβλητικό όρος Μελά (κάτω) και θα προσευχηθεί.
4ος αιώνας: Οι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος ανακαλύπτουν στο όρος Μελά την εικόνα της Παναγίας,την οποία σύμφωνα με την παράδοση φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς,και ιδρύουν τη μονή.

7ος αιώνας: Ο όσιος Χριστοφόρος επανιδρύει το μοναστήρι,το οποίο είχε καταστραφεί.

14ος αιώνας: Ο Αλέξιος Γ΄ Κομνηνός χτίζει πύργους,κελιά,ανακαινίζει τα κτίσματα και εγκαθιστά 40 μόνιμους φρουρούς για την προστασία της Μονής.

Αρχές 15ου αιώνα: Ο Μανουήλ Γ΄ Κομνηνός προσφέρει στη Μονή σταυρό με τίμιο ξύλο.

Μέσα 15ου ως 19ο αιώνα: Οι σουλτάνοι εκδίδουν φιρμάνια και επικυρώνουν τα προνόμια που παραχώρησαν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες στη Μονή.

1868: Στη βιβλιοθήκη της Μονής ο ερευνητής Σάββας Ιωαννίδης βρίσκει το πρώτο ελληνικό χειρόγραφο για τον Διγενή Ακρίτα.

1922: Η Μονή καταστρέφεται από τους Νεότουρκους.

1923: Λίγο προτού εγκαταλείψουν το μοναστήρι οι μοναχοί κρύβουν την εικόνα της Παναγίας,τον σταυρό του αυτοκράτορα Μουνουήλ Γ΄ και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστόφορου σε κρύπτη.

1930: Ο τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού επισκέπτεται την Αθήνα και συναντά εκπροσώπους Ποντίων.Οι τελευταίοι δύο εν ζωή μοναχοί αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τα κειμήλια στην Ελλάδα.

1931: Η εικόνα της Παναγίας τοποθετείται στο Βυζαντινό Μουσείο και ο Λεωνίδας Ιασωνίδης,υπουργός της κυβέρνησης Βενιζέλου,δηλώνει: «Εν Ελλάδι υπήρχαν οι Πόντιοι,αλλά δεν υπήρχεν ο Πόντος.Με την εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε και ο Πόντος».

1951: Ο Φίλων Κτενίδης προχωρεί στη θεμελίωση του Ναού της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο του Νομού Ημαθίας.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι το εθνικό μας προσκύνημα
Στο γραφείο μου έχω δύο φωτογραφίες: η μία δείχνει το ορφανοτροφείο της Πριγκίπου όπου μεγάλωσε ο πατέρας μου,ο οποίος γεννήθηκε σε ένα χωριό έξω από την Προύσα και το 1922 ήρθε στην Ελλάδα.Πριν από λίγο καιρό ένας φίλος μου επισκέφθηκε την Πρίγκιπο και του ζήτησα να μου φέρει λίγο χώμα από την αυλή και τον εσωτερικό χώρο του ορφανοτροφείου.Μου έφερε δύο βαζάκια· το ένα το έδωσα στον αδελφό μου και το άλλο κράτησα εγώ,γιατί θέλω να έχω λίγο από το χώμα όπου περπάτησε ο πατέρας μου.Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει την Παναγία Σουμελά,γιατί η μητέρα μου ήταν Πόντια,από το Ναβοροσίσκ της Ρωσίας.Το 1922 ήρθε στην Ελλάδα.Η Παναγία Σουμελά είναι το προσκύνημα των Ποντίων αλλά και όλων των Ελλήνων.Ιδρύθηκε το 386 και εκεί συντελέστηκαν ιστορικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας αλλά και αργότερα.Το καθολικό της Μονής είναι λαξευμένο στον βράχο.Τα δεκάδες κελιά ήταν τα κρυφά σχολεία του Πόντου.Η Παναγία Σουμελά είναι το εθνικό μας προσκύνημα.Συγκινήθηκα στο άκουσμα της είδησης,θα μπορούσα να πω σε βαθμό συνταρακτικό.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=337272&dt=13/06/2010#ixzz0qj3nbyiP

Έλληνες σφουγγαράδες στο έλεος της πετρελαιοκηλίδας των ΗΠΑ

Η Αστόρια της Νέας Υόρκης έχει το όνομα, αλλά το Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριδας τη χάρη. Η παραθαλάσσια πόλη των 23.000 κατοίκων διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό Ελλήνων στις ΗΠΑ: το 10,4% του πληθυσμού της κατάγεται από την Ελλάδα. Κυρίως από τα Δωδεκάνησα: το Τάρπον Σπρινγκς αποικίστηκε και αναπτύχθηκε από σφουγγαράδες της Καλύμνου, της Σύμης, της Χάλκης και άλλων νησιών. Οι ψυχωμένοι βουτηχτές του Κόλπου του Μεξικού σήμερα απειλούνται θανάσιμα από την πετρελαιοκηλίδα της ΒΡ. «Το Βήμα» μίλησε με Ελληνες του Τάρπον Σπρινγκς, οι οποίοι εκφράζουν την αγωνία μήπως η ελληνοαμερικανική σπογγαλιεία, συνεπώς και ο τρόπος ζωής στο φωτεινό «ελληνικό χωριό» τους, αποτελέσει μια παράπλευρη απώλεια, μια καταστροφή-υποσημείωση στη χειρότερη θαλάσσια μόλυνση της αμερικανικής Ιστορίας. « Ανάβουμε λαμπάδες κάθε μέρα,όμως το πετρέλαιο όλο και ζυγώνει...Είναι κρίμα,έγκλημα είναι!» μας λέει ο Τζορτζ Μπιλίρης , «πατριάρχης» των σύγχρονων σφουγγαράδων του Τάρπον Σπρινγκς. Αν η πετρελαιοκηλίδα μολύνει τα σφουγγάρια, «δεν υπάρχει ελπίδα για καινούργια ζωή για χρόνια.Είναι δράμα» . Αν και γεννημένος στις ΗΠΑ, πριν από 83 χρόνια, μιλάει άπταιστα ελληνικά και διατηρεί στενές σχέσεις με την Κάλυμνο της καταγωγής του. Τον πετυχαίνουμε (τηλεφωνικά) δίπλα σε ένα από τα καΐκια του. Διακόπτει για να μιλήσει με τα πληρώματα. «Πολεμάμε να βγούμε στη θάλασσα,να δούμε τι θα γίνει» μας λέει.

Ο κ. Μπιλίρης θεωρείται ο άνθρωπος που αναβίωσε την τέχνη των σφουγγαράδων στο Τάρπον Σπρινγκς τη δεκαετία του ΄80. Δίπλα τους αναπτύχθηκε μια ακόμη μεγαλύτερη βιομηχανία: ο τουρισμός. Ο βετεράνος αυτός σφουγγαράς- «από 13 χρονών είμαι στα σφουγγάρια, 70 χρόνια» αλλά και επιχειρηματίας- «κάποτε είχα οκτώ καΐκια, σήμερα έχω τρία» μας δίνει τους αριθμούς: «Τα σφουγγάρια έκαναν τζίρο 12 εκατ. δολάρια τον χρόνο επί 10 χρόνια» ενώ ο τουρισμός, που συνδέεται απολύτως με τη σπογγαλιεία στο Τάρπον Σπρινγκς, «έχει τζίρο 35-40 εκατ. δολάρια τον χρόνο».

«Οταν στέριωσε η βιομηχανία των σφουγγαριών, αυξήθηκε ο τουρισμός. Τα 125 μαγαζιά που πουλάνε σφουγγάρια και τα 25 ελληνικά εστιατόρια απασχολούν 1.120 εργαζομένους» λέειΟλοι αυτοί θα πληγούν ανεπανόρθωτα από την πετρελαιοκηλίδα. «Η οικονομική βάση του ΤάρπονΣπρινγκς είναι το σφουγγάρι. Στο παρελθόν,στα 13 χρόνια που είχαν φύγει τα σφουγγάρια λόγω ασθένειας στον βυθό,είχε φύγει και ο τουρισμός» .

Την καρδιά της τουριστικής περιοχής της πόλης διασχίζει η λεωφόρος Δωδεκανήσου. Οι ελληνικές οικογένειες- τρίτη ή και τέταρτη γενιά μεταναστών- ξεπερνούν τις 100. Επίκεντρο της κοινότητας είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (ναυτικοί γαρ), η οποία χτίστηκε το 1908 και ξαναχτίστηκε το 1941 με 60 τόνους ελληνικού μάρμαρου, ως μικρογραφία της Αγια-Σοφιάς. Εκεί γιορτάζονται τα πιο λαμπρά Θεοφάνια στις ΗΠΑ- το 2006 μάλιστα είχε παραστεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος«Ως δήμαρχος είχα στείλει ψήφι σμα στην Ουάσιγκτον και στις αρχές της Πολιτείας της Φλόριδας στο οποίο προβάλλαμε αντιρρήσεις για την άντληση πετρελαίου από τη θάλασσα» μας λέει η Μπέβερλι Μπιλίρη , πρώτη πολίτις του Τάρπον Σπρινγκς επί έξι χρόνια (ως τον περασμένο Μάρτιο). Η «δικαίωσή» της αυτή έχει πικρή γεύση. Η ίδια έχει σκωτσέζικη καταγωγή αλλά, παντρεμένη επί 30 χρόνια με τον κ. Μπιλίρη, ζει βαθιά μέσα στην ελληνοαμερικανική κοινότητα. Αδελφοποίησε το Τάρπον Σπρινγκς με την Κάλυμνο, τη Χάλκη και τη Σύμη. Ο νυν αντιδήμαρχος Κρις Αλαχούζος , επίσης Καλύμνιος την καταγωγή, μας λέει ότι «η βιομηχανία των σφουγγαριών πήγαινε καλά τα τελευταία χρόνια», όμως δεν κρύβει τις ζοφερές σκέψεις του για το μέλλον: «Παρακολουθούμε στενά την πετρελαιοκηλίδα και ελπίζουμε ότι το ρεύμα θα την απομακρύνει για να περάσει κάτω από το Κι Ουέστ» και να μην επηρεάσει τη σπογγαλιεία. «Οχι μόνον οι σφουγγαράδες αλλά και τα ψαράδικα και τα γαριδάδικα, όλοι τον ίδιο φόβο έχουν. Θα υπάρξουν αποζημιώσεις, είπαν οι αρμόδιοι, αλλά ακόμη δεν έχει αποφασιστεί τίποτε» .

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=337259&dt=13/06/2010#ixzz0qilspagM
Enhanced by Zemanta

Γεμάτο ξένους τα μεσημέρια το φεστιβάλ Αγίου Κωνσταντίνου, Μπρούκλιν



ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Από γραφείο σε γραφείο και από μαγαζί σε μαγαζί έτρεχε και μιλούσε και μοίραζε αφίσες για το φεστιβάλ της κοινότητάς του, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Μπρούκλιν, όλες τις προηγούμενες εβδομάδες, ο ιερατικώς προϊστάμενός της, π. Ιωάννης Λαρδάς.
»Πήγα ο ίδιος γιατί είναι δύσκολο να αρνηθούν στον παπά», είπε χαμογελώντας στην ομάδα του «Εθνικού Κήρυκα» που επισκέφθηκε την Πέμπτη το Φεστιβάλ το οποίο άρχισε τη Δευτέρα και τελειώνει αύριο Κυριακή. «Με τραβούσαν από το ράσο και με ρώταγαν με ενδιαφέρον πότε αρχίζει. Φέτος πάμε πολύ καλύτερα από άλλες χρονιές», τόνισε. Ο π. Λαρδάς ευχαρίστησε όλους τους εθελοντές και επισκέπτες και υπογράμμισε ότι υπάρχει πολύ καλή συνεργασία στο Συμβούλιο.
Στην Κοινότητα είναι τα τελευταία πέντε χρόνια. Η ενορία έχει ως τακτικά μέλη 230 περίπου οικογένειες. Το Ημερήσιο Σχολείο «Αργύριος Φάντης» έχει 160 παιδιά. Ο π. Λαρδάς επαίνεσε την προσωπικότητα και το έργο της διευθύντριας, Αλίσιας Φαρκού, και αναφέρθηκε στο πρόγραμμα «Μικρό Ελληνάκι» με το οποίο οι γονείς πηγαίνουν τα νήπιά τους για να μάθουν την ελληνική γλώσσα, καθώς και στο άλλο παρόμοιο πρόγραμμα για παιδιά 3-5 χρονών, «ενώ τώρα κάναμε ένα βήμα με Απογευματινό για παιδιά 5-7 χρονών». Ο π. Λαρδάς αναφέρθηκε επίσης στην αξιοποίηση του μεσαίου απέναντι από την εκκλησία κτιρίου από το οποίο εισπράττεται χρηματικό ποσό κάθε χρόνο.
Ο πρώην πρόεδρος της κοινότητας, Ηλίας Σερεμέτης είπε ότι το Φεστιβάλ άρχισε τη Δευτέρα, γιατί το προτιμούν πάρα πολύ για το μεσημβρινό τουλάχιστον φαγητό τους οι υπάλληλοι των γραφείων από τα οποία είναι γεμάτη η τριγύρω περιοχή. Οι πολλοί ομογενείς πηγαίνουν τα Σαββατοκύριακα. Τα περισσότερα έσοδα είναι από τις εργάσιμες ημέρες, Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή. «Το Φεστιβάλ είναι μια μεγάλη βοήθεια, γιατί έχουμε έξοδα για το Σχολείο και τη γενικότερη λειτουργία της Κοινότητας», είπε ο κ. Σερεμέτης.
Ο ίδιος βοηθά παντού στο Φεστιβάλ. «Οπου με χρειαστούν, τρέχω, αλλά έχουμε πάρα πολλούς άλλους εθελοντές που δίνουν πολύ από το χρόνο τους», πρόσθεσε.
Τη Δευτέρα υπήρχε περισσότερος κόσμος από πέρυσι την ίδια μέρα, την Τρίτη επειδή ο καιρός ήταν βροχερός υπήρχαν λιγότεροι επισκέπτες, ενώ την Τετάρτη και την Πέμπτη η κίνηση ήταν και πάλι αυξημένη, ενώ κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ο κόσμος είναι πολύς. Στο δρόμο, έξω από την εκκλησία, είχαν στηθεί μεγάλα και μικρότερα παιχνίδια για τα παιδιά. Κατά τον κ. Σερεμέτη, το 70% περίπου των επισκεπτών κάθε χρόνο είναι ξένοι. Πολλά από τα γραφεία της περιοχής είναι κρατικές υπηρεσίες. «Το περιμένουν όλοι κάθε χρόνο το φεστιβάλ μας», τόνισε.
Ο αντιπρόεδρος της Κοινότητας, Τάκης Παπαδόπουλος, που μίλησε στον «Ε.Κ.», απόντος του προέδρου, Ηρακλή Αργυρίου, είπε ότι «κάθε χρόνο πάμε και καλύτερα», με τη βοήθεια βέβαια και του καιρού. «Είναι πολύ σημαντικό αυτό το ετήσιο φεστιβάλ, γιατί αποτελεί τονωτική ένεση στα οικονομικά της κοινότητάς μας», υπογράμμισε. «Κατά τη διάρκεια της ημέρας, έχουμε περισσότερους ξένους, που εργάζονται σε γραφεία και επιχειρήσεις της περιοχής και τα απογεύματα και βράδια έχουμε πολλούς Ελληνες, ιδιαίτερα Παρασκευή και Σάββατο».
Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε με υπερηφάνεια και στο χορευτικό του Σχολείου της Κοινότητας από αγόρια και κορίτσια που εμφανίζεται με εθνικές ενδυμασίες Πέμπτη και Παρασκευή μεσημέρι, καθώς και Παρασκευή και Σάββατο τα βράδια.
«Προσκαλούμε όλους τους ομογενείς να έλθουν εδώ να φάνε τα καλύτερα ελληνικά φαγητά, να απολαύσουν τα νόστιμα γλυκά μας και να διασκεδάσουν με μουσική και τραγούδια, ενώ θα χαρούν και τα παιδιά μας που χορεύουν», είπε.
Η κοινότητα έχει το Ημερήσιο Σχολείο της «Αργύριος Φάντης», το Ελληνικό Απογευματινό και το Κατηχητικό. Οι τάξεις αρχίζουν από το Προνηπιαγωγείο και τελειώνουν στην 8η.
Με την ευκαιρία αυτή, ο κ. Παπαδόπουλος είπε ότι σε δύο χρόνια η Κοινότητα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης θα γιορτάσει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της με διάφορες εκδηλώσεις.
Αεικίνητη παντού, είναι η Μιχαηλία Ταμπάκη, οργανωτική υπεύθυνη του Φεστιβάλ. Η ίδια είναι 28 χρόνια, από τότε που παντρεύτηκε, κοντά στην Κοινότητα. Φέτος είναι υπεύθυνη του Φεστιβάλ για τέταρτη χρονιά. «Η περιοχή έχει αλλάξει προς το καλύτερο και υπάρχουν εκτός από τα γραφεία και πολλές νέες πολυκατοικίες», είπε. «Ετσι, για τρίτη χρονιά φέραμε και ορισμένα παιχνίδια για παιδιά. Οι γείτονές μας έρχονται κάθε βράδυ να φάνε. «Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα φεύγει ο γύρος», πρόσθεσε η κ. Ταμπάκη. Μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης είχαν χρησιμοποιηθεί 50 κούτες, των 80 πάουντς η κάθε μία. «Φέτος πάμε πολύ καλύτερα από πέρυσι», τόνισε.
Αποφασιστική στην προετοιμασία και τη λειτουργία του Φεστιβάλ είναι η εθελοντική βοήθεια των κυριών της Φιλοπτώχου της Κοινότητας. «Εχουμε 40 μέλη που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους», είπε η πρόεδρος της Φιλοπτώχου, Γεωργιάνα Παπαδάκου. Τις προηγούμενες τρεις εβδομάδες έκαναν τις προετοιμασίες για τους λουκουμάδες, τα άλλα γλυκά, αλλά και για να οργανωθεί το λεγόμενο «φλι μάρκετ» του Φεστιβάλ. Η κ. Παπαδάκου προσκαλεί τους ομογενείς όχι μόνο της περιοχής, αλλά και από παντού για να χαρούν το φετινό φεστιβάλ της Κοινότητας. Αυτή τη χρονιά, όπως και τις άλλες, η Φιλόπτωχος συγκέντρωσε χρήματα με διάφορες εκδηλώσεις για να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
Το απόγευμα της Πέμπτης έτρωγαν στο Φεστιβάλ και τα παιδιά της ομάδας σόφτμπολ της Κοινότητας που κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αρχιεπισκοπής.
«Είναι η κοινότητά μου, και είμαι εδώ στο φεστιβάλ κάθε χρόνο, μαζί με τους φίλους μου και περνάμε καλά», είπε ο αρχηγός της ομάδας, Χρήστος Αργυρίου.

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Λειτουργία από Βαρθολομαίο στην Παναγία Σουμελά του Πόντου

Για πρώτη φορά έπειτα από 87 χρόνια, στις 15 Αυγούστου, θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία στην ιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, καθώς έφτασε στο Φανάρι η γραπτή άδεια, με την οποία το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού επιτρέπει στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο να λειτουργήσει στο μοναστήρι, το οποίο με την πάροδο των ετών έχει μετατραπεί σε μουσείο. 
Σύμφωνα με τον μητροπολίτη Δράμας Παύλο, ο οποίος έχει αναλάβει να συντονίσει την όλη προσπάθεια στην Ελλάδα, θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των 16 αιώνων της μονής που ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα λειτουργήσει στην Παναγία Σουμελά και μάλιστα την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην οποία είναι αφιερωμένο το μοναστήρι.
Οι πληροφορίες για τη λειτουργία της Παναγίας Σουμελά εκτιμάται ότι θα κινητοποιήσουν χιλιάδες ποντιακής καταγωγής Ελληνες που ζουν στις χώρες της Ευρώπης, στην Αμερική αλλά και στην Αυστραλία. Ικανοποίηση εκφράζει η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος για την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης, ενώ ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης αναφέρει μεταξύ άλλων σε δήλωση του: «Ο αγώνας μας για σεβασμό των ιερών μνημείων μας βρίσκει μια πρώτη δικαίωση. Εύχομαι και ελπίζω η απόφαση αυτή να έχει συνέχεια και να φέρει την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, την τέλεση λειτουργίας στην Αγιά Σοφιά. Να έχει και συνέχεια στο Κυπριακό, με σεβασμό των εκεί μνημείων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τελικά την αποχώρηση του στρατού κατοχής».

Φανάρι: Πανηγυρική θεία λειτουργία, για την ονομαστική εορτή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου

 Δεκάδες μητροπολίτες από όλες τις επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας τη Ελλάδος, συμπροσευχήθηκαν σήμερα στον Ιερό Πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, στην πανηγυρική θεία λειτουργία, που τελέστηκε για την ονομαστική εορτή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα, Φώτιος Ξύδας, ο γενικός πρόξενος, Βασίλης Μπορνόβας, εκπροσώπησαν την ελληνική κυβέρνηση στην πανηγυρική θεία λειτουργία, στην οποία συμμετείχαν πλήθη προσκυνητών από την Πόλη, αλλά και τη Βόρειο Ελλάδα, τα νησιά και τις επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μετά το γεύμα που παρέθεσε στους επισκέπτες του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναχώρησε για το Ελσίνκι της Φινλανδίας, όπου θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Ορθόδοξη αρχιεπισκοπή

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Στο πόδι η ομογένεια της Ν. Αφρικής για το Μουντιάλ


Μία μεγάλη "κερκίδα καρδιάς" επιφυλάσσουν χιλιάδες φίλαθλοι ομογενείς από τη Νότιο Αφρική, από χώρες της Αφρικανικής ηπείρου και από την Ελλάδα, στην εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, που δίνει το "παρών" στη φετινή μάχη του Μουντιάλ.

    Για όλους τους ομογενείς στην όμορφη αυτή χώρα, η μεγαλύτερη παγκόσμια διοργάνωση ποδοσφαίρου αποτελεί διπλή χαρά: από τη μια, η δεύτερη πατρίδα τους, η Ν. Αφρική, καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να αναλαμβάνει, με επιτυχία, τέτοιου είδους διοργανώσεις και από την άλλη, η Ελλάδα, που έχουν πάντα στο νου και στην καρδιά, καλείται να υπερασπιστεί την καλή πορεία που την οδήγησε στα "σαλόνια" του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Κι αυτό τούς αρκεί, αν και θέλουν διακαώς να δουν την Εθνική μας να διακρίνεται.

    Αναστασία Τσίχλα- Ο Ρεχάγκελ είναι έξυπνος και δεν ανοίγει τα χαρτιά του 

    "Η μεγάλη στιγμή έφτασε και δεν μπορώ παρά να νιώθω μεγάλη ικανοποίηση, όπως όλοι εδώ στη Ν. Αφρική, διότι είμαστε πανέτοιμοι για να αποδείξουμε σε όλο τον κόσμο, ότι μπορούμε να διοργανώσουμε άψογους και ασφαλείς αγώνες. Γι' αυτό άλλωστε κοπιάσαμε εδώ και δέκα χρόνια", τονίζει από το Γιοχάνεσμπουργκ, σε δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Αναστασία Τσίχλα, η "Σιδηρά Κυρία" του ποδοσφαίρου, όπως την αποκαλούν στη Ν. Αφρική.

    Η καταγόμενη από την Ξάνθη ομογενής, με ρίζες από τον Πόντο, φημίζεται για τις πολύ καλές της σχέσεις με τον πρόεδρο της FΙFΑ, Ζεπ Μπλάτερ και τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ανάληψη της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη Νότια Αφρική.

    Μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου και της επιτροπής ποδοσφαίρου της FΙFΑ, ιδιοκτήτρια της ομάδας Royal Ζulu και επί πολλά χρόνια μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Πρέμιερ Λιγκ του νοτιοαφρικανικού πρωταθλήματος, η κ. Τσίχλα μας διαβεβαιώνει ότι δεν τίθεται θέμα ασφάλειας των επισκεπτών, καθώς έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα.

    Και προσθέτει: "Όσοι έλεγαν ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να διοργανώσει την Ολυμπιάδα το 2004, διαψεύστηκαν. Έτσι κι εμείς φροντίζουμε ώστε να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα, από κάθε άποψη. Θα ήθελα να είστε από μία πλευρά να ζήσετε από κοντά το κλίμα που έχει δημιουργηθεί ενόψει του Μουντιάλ. Αρκεί να σας αναφέρω ότι, πριν από δύο εβδομάδες ζήσαμε μία ιστορική στιγμή, όταν για πρώτη φορά διοργανώσαμε τους ημιτελικούς και τελικούς εθνικούς αγώνες ράγκμπι στο Σοβέτο. Λευκοί και μαύροι, όλοι μαζί, βιώσαμε αυτή την αθλητική γιορτή. 'Έτσι και τώρα, η πολυεθνική Ν. Αφρική υποδέχεται πολίτες απ΄ όλο τον κόσμο, με ένα πλατύ χαμόγελο και μία ζεστή αγκαλιά".

    Φυσικά, όλοι ρωτούν την κ. Τσίχλα για το πώς αισθάνεται ως Ελληνίδα αυτές τις ημέρες. Δεν το κρύβει ότι περιμένει πολλά από την Εθνική Ελλάδος, την οποία είχε την τιμή να υποδεχτεί η ίδια, ενώ όνειρό της είναι, κάποια ημέρα, η Ελλάδα, που έχει την κατάλληλη υποδομή, να αναλάβει τη διοργάνωση ενός Μουντιάλ. Και τότε η ίδια θα δώσει το "παρών".

    "Ο πρώτος αγώνας, με την Κορέα, το Σάββατο, είναι και ο πιο σημαντικός", θα μας πει η κ. Τσίχλα, που δεν δίνει μεγάλη σημασία στα αποτελέσματα των φιλικών αγώνων.

    "Ο Ρεχάγκελ είναι έξυπνος άνθρωπος και δεν ανοίγει τα χαρτιά του και αυτό είναι πολύ καλό στο ποδόσφαιρο. Σύμμαχο θα έχουμε τον καλό καιρό. Θα βοηθήσουμε και όλοι εμείς που θα πάμε σε όλους τους αγώνες της Ελλάδας, αλλά και οι Νοτιοαφρικανοί, που αγαπούν πολύ την πατρίδα μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Νέλσον Μαντέλα είναι από τους πιο θερμούς φιλέλληνες", τονίζει.

    5.000 εισιτήρια έχει εξασφαλίσει για τους αγώνες η ομογένεια

    Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Νοτίου Αφρικής έχει ήδη εξασφαλίσει 5.000 εισιτήρια για τους αγώνες της εθνικής μας ομάδας, ενώ πάνω από 3.000 υπολογίζονται οι Έλληνες φίλαθλοι που καταφτάνουν αυτές τις ημέρες στη χώρα. Σε αυτούς θα προστεθούν και οι ομογενείς από χώρες της Αφρικής που θα κατεβούν μαζικά στο Μουντιάλ.

    "Είναι μεγάλη η χαρά μας και η υπερηφάνεια μας να έχουμε κοντά μας την Εθνική Ελλάδος. Οι ελληνικές σημαίες, που κυματίζουν παντού με τις σημαίες των άλλων κρατών, είναι κάτι το πρωτόγνωρο και μας εμψυχώνει ακόμα περισσότερο", μας λέει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Τάσος Χριστοφόρου, ο οποίος είχε την τύχη, που πολλοί ομογενείς θα ζήλευαν: να δει από κοντά τους Έλληνες ποδοσφαιριστές στην προπόνησή τους στο Ντέρμπαν.

    "Επί μία ώρα, οι ποδοσφαιριστές μας υπέγραφαν αυτόγραφα, κάτι που έδωσε μεγάλη χαρά, ειδικά στα παιδιά μας. Έχουμε συντονιστεί όλοι- σύλλογοι, κοινότητες- για να γιορτάσουμε ελληνικά. Θα στήσουμε υπαίθρια γλέντια ελληνικά, με σούβλες και ψητά, σε όλες τις πόλεις όπου θα παίξει η Ελλάδα. Για όσους δεν θα μπορέσουν να μπούνε στο γήπεδο θα έχουμε γιγαντοοθόνες", επισημαίνει.

    Μπορεί το Πορτ Ελίζαμπεθ, όπου θα παίξει η εθνική μας ομάδα τον πρώτο της αγώνα με την Κορέα, να απέχει 800 χιλιόμετρα από τα μεγάλα κέντρα του Ελληνισμού της Ν. Αφρικής, αυτό όμως δεν πτοεί κανέναν, θα μας πει ο Συντονιστής ΣΑΕ Αφρικής, Εγγύς και Μέσης Ανατολής, Χάρης Γκουβέλης, δεύτερης γενιάς ομογενής, από το Γιοχάνεσμπουργκ. Και είναι βέβαιος ότι το γήπεδο, χωρητικότητας 46.000 θεατών θα "δονείται" υπέρ της Ελλάδας.

    "Παραλήρημα χαράς είναι η μόνη σωστή έκφραση για το πώς αισθανόμαστε όλοι εμείς εδώ. Έχουμε σημαιοστολίσει τα σπίτια μας, τα αυτοκίνητά μας, τα γραφεία μας με τα χρώματα τα ελληνικά. Ακόμα και ο Μητροπολίτης μας, ο κ. Σεραφείμ, μνημόνευσε στην εκκλησία υπέρ της Ελλάδος. Μεγάλη η συγκίνηση μας. Θα πάμε με πούλμαν στο Πορτ Ελίζαμπεθ, το Σάββατο, στο Πολοκουάνε στις 17 και στο Μπλου Φοντέιν, στις 24 Ιουνίου. Επίσης, έχουμε συνδράμει την ελληνική πρεσβεία, ώστε έξω από κάθε γήπεδο που θα παίξει η εθνική μας, να υπάρχει κιόσκι όπου στελέχη της πρεσβείας να παρέχουν τις απαραίτητες διευκολύνσεις στους Έλληνες φιλάθλους", μας αναφέρει ο κ. Γκουβέλης.

    Με το κύπελλο στα χέρια 

    Είχε την τιμή να αναλάβει τη διοργάνωση των τριών σόου για τις κληρώσεις για το Μουντιάλ, τον περασμένο Δεκέμβριο, τα οποία μεταδόθηκαν σε 200 χώρες της υφηλίου, με πάνω από 2 δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Ως εκ τούτου είχε την τύχη να συνεργαστεί με τη Σαρλίζ Θερόν και να φωτογραφηθεί με το κύπελλο του Μουντιάλ, κάτι που έκανε πολλούς να ζηλέψουν.

    Ο λόγος για το δημοφιλή δημοσιογράφο-παραγωγό του μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού ΜΝΕΤ, Γιώργο Μαζαράκη, ο οποίος υπερήφανα μας δηλώνει ότι έχει στήσει έξω από το σπίτι του μία ελληνική σημαία, πλάτους πέντε μέτρων.

    "Είμαστε υπερήφανοι για την πατρίδα και με κάθε ευκαιρία την προβάλλουμε μέσα από τις εκπομπές μας", δηλώνει από το Γιοχάνεσμπουργκ, ο κ. Μαζαράκης, τρίτης γενιάς ομογενής, με ρίζες από τα Κύθηρα.

    Ο ίδιος έχει ενεργοποιηθεί ιδιαίτερα και για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Μάλιστα, ετοιμάζεται να έρθει στην Ελλάδα με τον παγκοσμίως γνωστό συνήγορο του Νέλσον Μαντέλα, Γιώργο Μπίζο, για να κάνει τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ.

    "Τώρα μας έχει συνεπάρει το Μουντιάλ και η Εθνικής μας. Θα την ακολουθήσουμε, παντού, μαζί με το 11χρονο γιο μου, Κίμωνα και τους γονείς μου. Μάλιστα έχω προμηθευτεί και μία βουβουζέλα (σ.σ. παραδοσιακό πνευστό όργανο της Ν. Αφρικής) με τα χρώματα της Ελλάδας, για να 'ξορκίσω' τα κακά πνεύματα και να φέρουμε τύχη στην ομάδα μας", μας λέει χαριτολογώντας.

    Για την καλύτερη δυνατόν προβολή των αγώνων και δη της Ελλάδας ενεργοποιήθηκε και η "Πανελλήνια Φωνή", ο μόνος ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός της Ν. Αφρικής.

    "Λόγω του μεγάλου γεγονότος έχουμε διαφοροποιήσει το πρόγραμμά μας, ενημερώνοντας ανελλιπώς τους ακροατές μας", δηλώνει ο Κύπριος πρόεδρος της Πανελλήνιας Φωνής, Κώστας Νικολάου.

    "Στα τόσα χρόνια που ζω εδώ δεν έχω νιώσει τόση υπερηφάνεια. Θα είμαστε όλοι εκεί και με τόσο δυνατή κερκίδα δεν μπορεί παρά να πάει καλά η Ελλάδα μας", καταλήγει.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...