Σαν παιδί μεγάλωσε στο Λος Αντζελες και τραγουδούσε μόνο στην οικογένειά της κάνοντας shows στο σαλόνι. Η εκπαίδευσή της ξεκίνησε όταν πήγε στο λύκειο σε καθολικό σχολείο της Μινεσότα, το οποίο είχε παράδοση στην τέχνη της υποκριτικής, και στην Ατλάντα, όπου έμαθε χορό. Ξεκινώντας σαν τραγουδίστρια ποπ μουσικής και κάνοντας εμφανίσεις στην Ευρώπη, η Αριάνα Σαβάλας έχει στραφεί αυτήν την περίοδο με επιτυχία στην τζαζ μουσική και την υποκριτική. Η κόρη του πασίγνωστου και δημοφιλή «Κότζακ», του Τέλη Σαβάλας, μίλησε στην «Espresso της Κυριακής» για τη σχέση της με τον πατέρα της και την Ελλάδα, για τη δουλειά της και τον λόγο που δεν μιλάει συχνά ελληνικά.
- Είστε περφόρμερ, τραγουδίστρια και ηθοποιός. Πώς βρίσκετε χρόνο να τα κάνετε όλα αυτά; Ισως λόγω της μητέρας μου. Πάντα μου έλεγε ότι αυτά που δεν κάνω στη συνέχεια με κάνουν και νιώθω πολύ στεναχωρημένη. Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι ηθοποιός και παράλληλα να παραπονιέσαι ότι είσαι πολύ απασχολημένη και δεν έχεις χρόνο. Πρέπει να είσαι απασχολημένη με αυτό που αγαπάς. Είμαι και τραγουδίστρια παράλληλα. Εκανα πρόσφατα μία εμφάνιση στη Νέα Υόρκη για το «Greek Independent State Parade», που ήταν μεγάλη τιμή για μένα. Πρόσφατα, έδωσα παράσταση για ένα gala στο «LA Greek Film Festival», που ήταν και αυτό θαυμάσιο. Επειτα από αυτό έδωσα μία παράσταση και στην Αριζόνα για το «Hellenic Golf Tournament».
- Βλέπω έχετε κρατήσει την επαφή με την ελληνική σας πλευρά...Ναι! Ηταν ένας ελληνικός μήνας για μένα και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Η ελληνική κοινότητα με έχει αγκαλιάσει με αγάπη και νιώθω ευλογημένη να είμαι μέρος της. Ποτέ δεν μου είχαν ξαναπαρουσιαστεί τόσες ευκαιρίες να κάνω πράγματα για events που είχαν σχέση με την Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι καινούργιο για μένα και παράλληλα κάτι υπέροχο. Είμαι χαρούμενη που το κάνω και περήφανη, καθώς χαίρομαι που έχω γνωρίσει τόσους ανθρώπους στην πορεία. Ηταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι για μένα.
- Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Ημουν πάντα ηθοποιός, όσο ήμουν και τραγουδίστρια. Ηταν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Με έχουν ρωτήσει πολλές φορές εάν είμαι περισσότερο τραγουδίστρια ή ηθοποιός. Δεν είμαι περισσότερο ή το ένα ή το άλλο. Θεωρώ ότι είμαι και τα δύο μαζί. Μόλις έπαιξα στο «Criminal Minds» που προβλήθηκε από το CBS και στη συνέχεια έπαιξα στην ταινία «Akrasia», που θα βγει στις αίθουσες προς τα τέλη του χρόνου.
- Πείτε μας μερικά λόγια για τον ρόλο σας και την ταινία...Η λέξη «Akrasia» προέρχεται από μία ελληνική λέξη. Σημαίνει «έλλειψη κρίσης». Πρόκειται για ένα ψυχολογικό δράμα με ηρωίδα μια γυναίκα που ερμηνεύω και λέγεται Ζωή. Ηταν νοσοκόμα σε έναν πολύ πλούσιο άνδρα, ο οποίος πεθαίνει μυστηριωδώς. Είναι αυτή που τον έχει σκοτώσει και τώρα πρέπει να καλύψει τα σημάδια της...
- Πότε αποφασίσατε να ξεκινήσετε με το τραγούδι και ποια είναι η μουσική που προτιμάτε; Τραγουδούσα σχεδόν όλη μου τη ζωή. Επαγγελματικά βεβαίως το έκανα για μικρότερο διάστημα. Η απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι ήταν κάτι που μου άλλαξε τη ζωή. Είμαι μουσικός τζαζ περισσότερο. Τραγουδάω ξένα τραγούδια, αλλά γράφω επίσης και δικούς μου στίχους. Είμαι λίγο παλαιομοδίτισσα σε αυτό. Οταν άρχισα να τραγουδώ, είχα επιλέξει ποπ και ροκ, καθώς έγραφα και τέτοιου είδους μουσική τότε. Δεν μιλούσε όμως πραγματικά σε εμένα αυτή η μουσική. Οταν ανακάλυψα την τζαζ, ήταν κάτι που πραγματικά άλλαξε τη ζωή μου και την καριέρα μου, καθώς ασχολήθηκα στην πορεία με το συγκεκριμένο στιλ. Λατρεύω τον Πίτερ Γκάμπριελ, τον Τζορτζ Μάικλ, την Ανι Λένοξ και τους Queen. Είναι οι αγαπημένοι μου τραγουδιστές. Αυτοί που άλλαξαν τον κόσμο μου και πραγματικά με επηρέασαν όμως είναι οι μουσικοί της παλιάς σχολής, όπως ο Φρανκ Σινάτρα και η Μπίλι Χόλιντεϊ. Το στιλ της μουσικής των «ratpack» (Φ. Σινάτρα, Ν. Μάρτιν, Σ. Ντέιβις Τζούνιορ, Π. Λόφορντ) όμως ήταν αυτό που πραγματικά με επηρέασε μέσα μου και με έκανε να θέλω να γίνω τραγουδίστρια.
- Μπορείτε να μας πείτε τη σχέση που αναπτύξατε με την Ελλάδα μέσω του πατέρα σας και πράγματα που μάθατε για την ελληνική κουλτούρα; Εμαθα σίγουρα πολλά πράγματα για την ελληνική κουλτούρα μέσα από τον πατέρα μου. Και επίσης, μέσα από τον θείο μου Τέντι. Τον είδα για πρώτη φορά όταν ήμουν δεκαέξι χρόνων στη Νέα Υόρκη. Μου είπε πολλές ιστορίες για τον πατέρα μου και για τη σχέση του με την Ελλάδα. Μέσα από αυτήν την εμπειρία άρχισα να μαθαίνω πολλά για το περιβάλλον μου και από πού προέρχομαι και επίσης πώς ήταν ο πατέρας μου σαν Ελληνας. Ηταν πολύ περήφανος που ήταν Ελληνας. Και όλοι το ξέρανε. Ποτέ δεν ένιωθε ντροπή, ούτε έκρυβε σε κανέναν την καταγωγή του. Ηξερε πόσο τον αγαπούσε και τον υποστήριζε η ελληνική κοινότητα. Σίγουρα, έμαθα πολλά πράγματα για την Ελλάδα μέσω του πατέρα μου.
- Εχετε και έναν αδελφό, τον Νικ, ο οποίος ασχολείται και αυτός με τον χώρο.Ναι, ο Νικ είναι αδελφός μου από άλλη μητέρα. Είναι πολύ γλυκός και έχουμε δημιουργήσει μια πολύ καλή σχέση. Ασχολείται με τη διεύθυνση παραγωγής. Επίσης, είναι πολύ καλός σκηνοθέτης σε βιντεοκλίπ και εξαιρετικός καλλιτέχνης. Εχει δουλέψει με τη Rihanna και με άλλους πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες. Ασχολείται περισσότερο με χιπ χοπ και ποπ μουσική και τα πάει πάρα πολύ καλά. Η σχέση μας είναι δυνατή και τον αγαπάω πολύ σαν αδελφό μου. Είναι σίγουρα ένας σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου. Ο άλλος μου αδελφός, ο Κρίστιαν, είναι ένας πολύ καλός μουσικός και ηθοποιός.
- Αρα, όλοι είναι καλλιτέχνες στην οικογένεια; Ακριβώς. Ισως γνωρίσεις και μερικούς Σαβάλας που να είναι γιατροί ή δικηγόροι, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή της ζωής τους ήταν και καλλιτέχνες. Ο αδελφός μου ο Κρίστιαν είναι πολύ καλός μουσικός. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει και γράφει δικά του κομμάτια σε πιο rock alternative στιλ.
- Εχετε επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα; Πώς τα πάτε με τη γλώσσα; Θα έρθω στην Ελλάδα για πρώτη φορά το καλοκαίρι. Είναι τρελό. Κάθε φορά που προσπαθούσαμε να έρθουμε, κάτι γινόταν και δεν τα καταφέρναμε. Ο πατέρας μου ήταν αρνητικός όταν ζούσε στο να μας φέρει στην Ελλάδα λόγω κάποιων πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών που επικρατούσαν τότε. Ηταν πολύ προστατευτικός όσον αφορούσε τα παιδιά του. Νιώθω πολύ χαρούμενη και τυχερή που θα κάνω το ταξίδι σε αυτήν την ηλικία, γιατί είχα την ευκαιρία να μάθω στην πορεία πολλά πράγματα για την ελληνική κληρονομιά μου και έτσι νιώθω ότι δεν θα έρθω σαν ξένη. Θα επισκεφτώ και τη Σπάρτη. Σχεδιάζω να δω τη γιαγιά μου και άλλους συγγενείς μου από την Ελλάδα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Μιλάω ελληνικά, αλλά είμαι πολύ ντροπαλή γι’ αυτό! (γέλια).
- Μπορείτε να μας πείτε κάτι στα ελληνικά; Οταν θα είμαι πολύ μεθυσμένη θα δοκιμάσω να κάνω μια συζήτηση με κάποιον στα ελληνικά. Οταν όμως είμαι νηφάλια, δεν θα με βρείτε καθόλου καλή, γιατί είμαι πολύ ντροπαλή σε αυτό το θέμα. Αμα πιω όμως πρώτα μερικά ποτά, μπορούμε άμα θέλετε να ξανακάνουμε αυτή τη συζήτηση στα ελληνικά!
- Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας; Μου αρέσει να παίζω πιάνο, να ζωγραφίζω σκίτσα, να κάνω παρέα με τον αδελφό μου και με τους φίλους μου και να παίζουμε επιτραπέζια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να βγαίνουν πολύ έξω.
- Πράγματα που δεν σας αρέσουνε γενικά;Πολύ καλή ερώτηση. Γενικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους ή άνθρωποι που συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο στους άλλους και υπολογίζουνε τα πράγματα μόνο με μέτρο το πόσα χρήματα έχουν. Και επίσης, οι άνθρωποι με τους οποίους είναι πολύ δύσκολο να δουλέψεις. Τους αποκαλώ πριμαντόνες. Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι πρέπει να συμπεριφέρεσαι καλά στους ανθρώπους όταν ανεβαίνεις στην κορυφή, γιατί θα τους ξανασυναντήσεις πάλι όταν έρθει η στιγμή της πτώσης. Ο πατέρας μου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα πάνω σε αυτό. Ηταν κάποια στιγμή ένας από τους πιο γνωστούς ανθρώπους στον κόσμο, αλλά ποτέ δεν το περηφανευόταν. Και αυτό γιατί ήταν καλός άνθρωπος και ποτέ δεν συμπεριφερόταν σε κανέναν σαν να ήταν κατώτερός του.
Τον έζησα μέσα από ιστορίες που άκουσα
- Μιλήστε μας για τον πατέρα σας. Πώς ήταν σαν άνθρωπος και πόσο σας επηρέασε στην πορεία που ακολουθήσατε; Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρή. Ημουν ακόμα επτά χρόνων. Είναι απίστευτο όμως το πόσο ακόμα παραμένει ζωντανός μέσα μου. Ακόμα και ύστερα από δεκαέξι χρόνια που έχει πεθάνει. Τον έζησα περισσότερο μέσα από ιστορίες που άκουσα γι’ αυτόν από ανθρώπους που τον ήξεραν και τον είχαν αγαπήσει. Τον θυμάμαι από τις λίγες στιγμές που είχα την ευκαιρία να ζήσω μαζί του και που για μένα παραμένουν ένα πολύ μεγάλο δώρο. Ηταν ένας απίθανος άνδρας και ένας πολύ καλός ηθοποιός. Δεν υπήρχε κανείς που να είπε ποτέ κάτι άσχημο για τον πατέρα μου. Και αυτό για μένα δείχνει πραγματικά τι άνθρωπος ήταν. Οσον αφορά το θέμα της καριέρας μου, επειδή όταν έφυγε από τη ζωή ήμουν ακόμα πολύ νέα, δεν είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε κάποια πράγματα του στιλ τι θα κάνω όταν μεγαλώσω. Δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω σαν ηθοποιό αλλά τον γνώρισα σαν πατέρα μου. Σαν πατέρας μου ήταν πολύ προστατευτικός. Επίσης, όταν ήμασταν παιδιά, πάντα μας παρακινούσε να ενδιαφερθούμε για πράγματα που είχαν σχέση με την Τέχνη. Και αν ξυπνούσα μια μέρα και αποφάσιζα ότι ήθελα να κάνω κάτι άλλο, δεν θα είχε, πιστεύω, κανένα πρόβλημα. Ηταν τέτοιου στιλ άνθρωπος. Από αυτά τα πράγματα και βλέποντας επίσης τις ταινίες του και ακούγοντας τη μουσική του αποτέλεσε μια τεράστια επιρροή σε μένα όχι μόνο σαν άνθρωπος αλλά και σαν καλλιτέχνης. Ειδικά σαν μουσικός. Τα τραγούδια που τραγουδάω σήμερα μου θυμίζουν πολύ τον πατέρα μου και τη γενιά του. Ισως η μουσική μου τον κρατάει ζωντανό για μένα με πολλούς τρόπους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου