ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΟΥΤΑ Πενάκι έτοιμο. Οι εικόνες στριμώχνονται στην έξοδο, θέλουν να βγουν,
άλλοτε μόνες τους, άλλοτε πιασμένες κάτω από τις λέξεις ή αναδυόμενες πάνω
από αυτές. Υπό τέτοια .πίεση, η συνέντευξη αυτή βιάζεται να ξεκινήσει.
Εικόνα πρώτη: ο Μωάμεθ και η Αφροδίτη της Μήλου ομοτράπεζοι. Η συζήτησή
τους ανοιχτή: έχει όρια η σάτιρα;
Εικόνα δεύτερη: μια σειρά από Μεξικάνους παίρνουν τη «σιέστα» τους στην
κερκίδα του Μουντιάλ κάτω από το σομπρέρο τους. Επειδή, όμως, δεν θέλουν
να αφήσουν την ομάδα τους χωρίς υποστήριξη, έχουν ο καθένας δίπλα του ένα
μαγνητόφωνο, που .επευφημεί για λογαριασμό του.
Εικόνα τρίτη: η ελληνική σημαία πρόχειρα ραμμένη πάνω στην αντίστοιχη της
ΕΕ. Θα αντέξουν άραγε τα ράμματα;
Εικόνα τέταρτη: ένας εξωγήινος, που όμως δεν είναι .ούφο, μαθαίνει
λεπτομέρειες για τη δουλειά του γελοιογράφου. Ένα άλμπουμ γελοιογραφίας
ανοίγει εδώ. Ποιος είναι άραγε ο ορισμός της γελοιογραφίας;
Η εικόνα μπορεί να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, αλλά δεν είναι ανάγκη να
είναι φλύαρη για να «μιλήσει». Ή για να μας κάνει να γελάσουμε, να
μειδιάσουμε ή να σκεφτούμε.
Ο πολιτικός μηχανικός Θανάσης (Νάσος) Ευθυμιάδης, χρόνια τώρα
γελοιογράφος, με 38 διεθνή βραβεία στο ενεργητικό του, το γνωρίζει καλά
αυτό. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (η οποία, σημειωτέον, διαθέτει έδρα
Γελοιογραφίας στο πανεπιστήμιό της), ζει -και γελοιογραφεί- στην Αθήνα από
τα 32 του.
Η Ακαδημία του Χιούμορ της Ισπανίας τον έχει συμπεριλάβει στο Λεξικό των
Σύγχρονων Εικαστικών Χιουμοριστών του 20ου αιώνα και έχει επιλέξει έργα
του για το Μουσείο Εικαστικού Χιούμορ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Νάσος μιλάει στο «Τ» για τη γελοιογραφία, όπως τη νιώθει και την
αισθάνεται. Υπόκειται σε εξαρτήσεις; Πού τελειώνουν τα όρια της σάτιρας
που μπορεί να ασκήσει; Τι την εμπνέει και πόσο δυνατή είναι; Αλλά μιλάει
και για τους Έλληνες και τη σχέση τους με το χιούμορ και τη γελοιογραφία.
Έχουν λιγότερο ή περισσότερο χιούμορ, σε σχέση με άλλους λαούς; Και,
άραγε, θα τα κατάφερνε ως πρωθυπουργός ένας γελοιογράφος;
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
άλλοτε μόνες τους, άλλοτε πιασμένες κάτω από τις λέξεις ή αναδυόμενες πάνω
από αυτές. Υπό τέτοια .πίεση, η συνέντευξη αυτή βιάζεται να ξεκινήσει.
Εικόνα πρώτη: ο Μωάμεθ και η Αφροδίτη της Μήλου ομοτράπεζοι. Η συζήτησή
τους ανοιχτή: έχει όρια η σάτιρα;
Εικόνα δεύτερη: μια σειρά από Μεξικάνους παίρνουν τη «σιέστα» τους στην
κερκίδα του Μουντιάλ κάτω από το σομπρέρο τους. Επειδή, όμως, δεν θέλουν
να αφήσουν την ομάδα τους χωρίς υποστήριξη, έχουν ο καθένας δίπλα του ένα
μαγνητόφωνο, που .επευφημεί για λογαριασμό του.
Εικόνα τρίτη: η ελληνική σημαία πρόχειρα ραμμένη πάνω στην αντίστοιχη της
ΕΕ. Θα αντέξουν άραγε τα ράμματα;
Εικόνα τέταρτη: ένας εξωγήινος, που όμως δεν είναι .ούφο, μαθαίνει
λεπτομέρειες για τη δουλειά του γελοιογράφου. Ένα άλμπουμ γελοιογραφίας
ανοίγει εδώ. Ποιος είναι άραγε ο ορισμός της γελοιογραφίας;
Η εικόνα μπορεί να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, αλλά δεν είναι ανάγκη να
είναι φλύαρη για να «μιλήσει». Ή για να μας κάνει να γελάσουμε, να
μειδιάσουμε ή να σκεφτούμε.
Ο πολιτικός μηχανικός Θανάσης (Νάσος) Ευθυμιάδης, χρόνια τώρα
γελοιογράφος, με 38 διεθνή βραβεία στο ενεργητικό του, το γνωρίζει καλά
αυτό. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (η οποία, σημειωτέον, διαθέτει έδρα
Γελοιογραφίας στο πανεπιστήμιό της), ζει -και γελοιογραφεί- στην Αθήνα από
τα 32 του.
Η Ακαδημία του Χιούμορ της Ισπανίας τον έχει συμπεριλάβει στο Λεξικό των
Σύγχρονων Εικαστικών Χιουμοριστών του 20ου αιώνα και έχει επιλέξει έργα
του για το Μουσείο Εικαστικού Χιούμορ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Νάσος μιλάει στο «Τ» για τη γελοιογραφία, όπως τη νιώθει και την
αισθάνεται. Υπόκειται σε εξαρτήσεις; Πού τελειώνουν τα όρια της σάτιρας
που μπορεί να ασκήσει; Τι την εμπνέει και πόσο δυνατή είναι; Αλλά μιλάει
και για τους Έλληνες και τη σχέση τους με το χιούμορ και τη γελοιογραφία.
Έχουν λιγότερο ή περισσότερο χιούμορ, σε σχέση με άλλους λαούς; Και,
άραγε, θα τα κατάφερνε ως πρωθυπουργός ένας γελοιογράφος;
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου