Ο ΡΑΣΕΛ ΚΡΟΟΥ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Ο Ρασελ Κρόου, ο διάσημος Αυστραλός ηθοποιός, έρχεται στη Μύκονο και θα παραβρεθεί  στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του ΅κολλητού΅ του Νικ Γιαννόπουλου,  ο ΅Βασιλιάς της Μυκόνου΅.

Την είδηση δίνει ο ίδιος ο Νικ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ της Αυστραλίας με αφορμή την νέα του ταινία. Γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα:


΅Και μπορεί η Ζέτα Μακρυπούλια να μην μπόρεσε να βρεθεί στην παγκόσμια πρεμιέρα του φιλμ «Βασιλιάδες της Μυκόνου» στην Αυστραλία, αλλά στην προβολή της ίδιας ταινίας στη... Μύκονο ενδέχεται να παραστεί ο βραβευμένος με Όσκαρ, Ράσελ Κρόου.

Ο Ράσελ Κρόου είναι «κολλητός» με τον Νικ Γιαννόπουλο. Η στενή φιλική τους σχέση πάει πίσω σχεδόν 20 χρόνια. Τότε που ο Νικ Γιαννόπουλος μαζί με άλλους ομογενείς ηθοποιούς παρουσίαζαν την κωμική τηλεοπτική σειρά «Acropolis Now» που αυτοσαρκαζόταν τους Έλληνες μετανάστες και σατίριζε τους Αυστραλούς.

Τότε, λοιπόν, προσπαθούσε να κάνει καριέρα στην τηλεόραση ο Ράσελ Κρόου και ο Νίκος Γιαννόπουλος ήταν ο πρώτος που τον έβγαλε στο γυαλί.

«Του έδωσα να ερμηνεύσει το ρόλο ενός Άγγλου ποδοσφαιριστή. Επέμεινε να του πω από ποιο μέρος και του απάντησα από το Λονδίνο. Στη συνέχεια, ήθελε να του πω και το προάστιο. Με έπρηξε… Του είπα ένα προάστιο στην τύχη. Την δεύτερη μέρα ήρθε και ερμήνευε τον ρόλο του με την προφορά του συγκεκριμένου προαστίου. Τα έχασα... Θυμάμαι που γύρισα και είπα στην συνάδελφό μου Μαίρη Κούστα ότι ο άνθρωπος αυτός ή είναι ψώνιο ή θα πάρει Όσκαρ. Τελικά, πήρε δυο Όσκαρ μέχρι σήμερα…».

Τώρα ο Ράσελ Κρόου, που βρίσκεται στην Ευρώπη προωθώντας τη νέα του ταινία, υποσχέθηκε στο Γιαννόπουλο ότι, αν τα καταφέρει, θα πάει στη Μύκονο για την προβολή του φιλμ «Βασιλιάδες της Μυκόνου» μιας «και λατρεύει την Ελλάδα και τους Έλληνες», όπως λέει ο «κολλητός του» Νικ…΅

ΦΩΤΟ: Ο Δημήτρης Σταρόβας, ο Νικ Γιαννόπουλος και ο Βινς Κολόσιμο σε μια σκηνή από την ταινία.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ

Τις μέρες  που ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν στην Αθήνα, οι «Πρωταγωνιστές», στην εκπομπή που θα μεταδοθεί την Κυριακή 23 Μαΐου στις 23:50 από το MEGA, ταξίδεψαν στη Σμύρνη και συνάντησαν τους Έλληνες που ζουν μόνιμα στα παράλια της Τουρκίας.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, οι δημοσιογράφοι Λίνα Παπαδάκη, Άντρη Κωνσταντίνου και οι οπερατέρ Γιώργος Πετρόπουλος και Αντρέας Πετρόπουλος, έζησαν 4 ημέρες στη Σμύρνη προσπαθώντας να γνωρίσουν την πόλη που κάποτε αποκαλούσαν Νέα Υόρκη της Μεσογείου. Από τους νεολαίους της μεγάλης παραλίας που πίνουν αλκοόλ και δεν φορούν μαντήλες, μέχρι εκείνους της άνω πόλης που περιμένουν το συσσίτιο του Δήμου για να ζήσουν.

Στην κάμερα μιλούν μεταξύ άλλων:

• Ο Τουρκοκρητικός Τζαζίμ Ινάμ,  μια εμβληματική φιγούρα των Αλατσάτων που κάποτε ήταν αμιγώς ελληνικό χωριό και τώρα ζουν εκεί μόνο δύο τουρκοκρητικοί
• Ο Ομέρ, ιμάμης κάποτε στο τζαμί των Αλατσάτων – που κάποτε ήταν η Παναγία των Εισοδίων – ο οποίος πρωτοστατεί για να γίνει το τζαμί  χριστιανικό μουσείο
• Η Θεοδώρα Χατζούδη, με την 10χρονη κόρη της Μαρία Ελένη που σκέφτεται να μεταναστεύσει στον Καναδά γιατί δε θέλει η χριστιανή κόρη  της να μεγαλώσει σε μια μουσουλμανική χώρα
• Η Μαρία Εκμεκτσίογλου, μια μπριόζα μαγείρισσα — διάσημη στην Τουρκία με βραβεία και τηλεοπτικές εμφανίσεις — που αποκαλύπτει στους «Πρωταγωνιστές» τα μυστικά της «αιγαιοπελαγίτικης κουζίνας»

Ακόμη ο  Σταύρος Θεοδωράκης συναντά την  Χαρούλα Αλεξίου η οποία του  εξομολογείται τις συμβουλές που της έδινε η Σμυρνιά γιαγιά της Κατίνα αλλά και το παράπονο της γιαγιάς της. Η Ελληνίδα ερμηνεύτρια πήγε στη Σμύρνη για τη μετονομασία ενός  δρόμου της πόλης  σε «Haris Aleksiou».

Επίσης, η  κάμερα της εκπομπής κατέγραψε τη γιορτή νεολαίας στο γήπεδο μπάσκετ  της Σμύρνης πόλης με ομιλητή τον Ταγίπ Ερντογάν.

«Πρωταγωνιστές» με τον Σταύρο Θεοδωράκη, την Κυριακή 23 Μαΐου 2010 στις 23:50στο MEGA

Η πίκρα από μια έκθεση γελοιογραφίας στην... Πόλη !

Μια λαμπρή έκθεση γελοιογραφίας του Θανάση Ευθυμιάδη οργάνωσε το Μουσείο Εκπαιδευτικής Γελοιογραφίας του Πανεπιστημίου Anadolu ( Ανατολής - που βρίσκεται μεταξύ των 100 δημοφιλεστέρων Πανεπιστημίων του κόσμου ) , και με πρωτοβουλία του  καθηγητή  ,Prof. Atila Ozer , διευθυντή του Μουσείου και διδάκτορα του Πανεπιστημίου σε τέχνες , κινούμενα σχέδια και γελοιογραφία .που είναι και γνωστός γελοιογράφος παγκοσμίου εμβελειας και κύρους . 


Η έκθεση είχε τον τίτλο "  Αθανάσιος Ευθυμιάδης , ο γελοιογράφος απο την απέναντι όχθη του Αιγαίου "   Τα εγκαίνια έγιναν την  Παρασκευή 7 Μαίου , ενώπιον των Αντιπρυτάνεων του Πανεπιστημίου , και της Κοσμήτορος της Σχόλής Καλών Τεχνών , και πλήθος κόσμου στην πλειονότητα φοιτητών . "Οι εκδηλώσεις αγάπης εκ μέρους των τούρκων στο πρόσωπό μου και την σύζυγό μου ήταν συγκινητικές" λέει ο  Αθανάσιος Ευθυμιάδης. 


Σημειωτέον ότι υπήρχαν μεγάλες αφίσες για την έκθεση σε διάφορα σημεία της πόλης .Στο μεταξύ, σημαντικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο και μπλόγκς , προέβαλαν το γεγονός εκτεταμένα , ενώ η εγκυρότατη παγκοσμίως ιστοσελίδα του πανίσχυρου Συλλόγου Γελοιογράφων Τουρκίας ( http://www.karikaturculerdernegi.org/detay.asp?id=7968 ) δημοσιεύει τα της έκθεσης  κάτω απο τον υπέρτιτλο " Οι γελοιογράφοι μας"  !  


Σκεφθείτε ότι τον Ευθυμιάδη , διεκδικούν οι τούρκοι (χωρίς , εννοείται , να είναι ποτε μέλος του συλλόγου τους  !), την στιγμή που οι συνέλληνες  της  "συντεχνιακής "  Λέσχης  (με ή χωρίς εισαγωγικά  !. . )των Ελλήνων Γελοιογράφων , ούτε ν'ακούσουν θέλουν το όνομά του - όπως ο ίδιος αποκαλύπτεο!  


"Βέβαια εννοώ τους διοικούντες την Λέσχη και το προεδρείο της FECO Greece -Athens , γιατί η πλειοψηφία των μελών είναι αξιόλογα άτομα και δεν ευθύνονται γι ' αυτό" συμπληρώνει ο Ευθυμιάδης.


Τα Υπουργεία Πολιτισμού , Τύπου & ΜΜΕ (ή όπως έχει μετονομαστεί ) και εκείνο των Εξωτερικών , εξακολουθούν να έχουν άγνοια  ( στον ύπνο τους ! )  ακόμη κι' άν κάποιος κάνει θετική εξωτερική πολιτική και διαφήμιση της χώρας ,για λογαριασμό τους , χωρίς επιδοτήσεις και παροχές και δίνει το παρόν του ιδίου και της χώρας του  παντου στον κόσμο και με δικά του έξοδα  . . . 

   Δείτε και τα  links  :    http://www.donquichotte.org/content/blogsection/1/153/
                              http://karikaturhaber.blogspot.com/

Η κόρη του "Κότζακ" μιλάει ελληνικά μόνον όταν έχει χαλαρώσει με μερικά ποτά

Σαν παιδί μεγάλωσε στο Λος Αντζελες και τραγουδούσε μόνο στην οικογένειά της κάνοντας shows στο σαλόνι. Η εκπαίδευσή της ξεκίνησε όταν πήγε στο λύκειο σε καθολικό σχολείο της Μινεσότα, το οποίο είχε παράδοση στην τέχνη της υποκριτικής, και στην Ατλάντα, όπου έμαθε χορό. Ξεκινώντας σαν τραγουδίστρια ποπ μουσικής και κάνοντας εμφανίσεις στην Ευρώπη, η Αριάνα Σαβάλας έχει στραφεί αυτήν την περίοδο με επιτυχία στην τζαζ μουσική και την υποκριτική. Η κόρη του πασίγνωστου και δημοφιλή «Κότζακ», του Τέλη Σαβάλας, μίλησε στην «Espresso της Κυριακής» για τη σχέση της με τον πατέρα της και την Ελλάδα, για τη δουλειά της και τον λόγο που δεν μιλάει συχνά ελληνικά.
- Είστε περφόρμερ, τραγουδίστρια και ηθοποιός. Πώς βρίσκετε χρόνο να τα κάνετε όλα αυτά; Ισως λόγω της μητέρας μου. Πάντα μου έλεγε ότι αυτά που δεν κάνω στη συνέχεια με κάνουν και νιώθω πολύ στεναχωρημένη. Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι ηθοποιός και παράλληλα να παραπονιέσαι ότι είσαι πολύ απασχολημένη και δεν έχεις χρόνο. Πρέπει να είσαι απασχολημένη με αυτό που αγαπάς. Είμαι και τραγουδίστρια παράλληλα. Εκανα πρόσφατα μία εμφάνιση στη Νέα Υόρκη για το «Greek Independent State Parade», που ήταν μεγάλη τιμή για μένα. Πρόσφατα, έδωσα παράσταση για ένα gala στο «LA Greek Film Festival», που ήταν και αυτό θαυμάσιο. Επειτα από αυτό έδωσα μία παράσταση και στην Αριζόνα για το «Hellenic Golf Tournament».
- Βλέπω έχετε κρατήσει την επαφή με την ελληνική σας πλευρά...Ναι! Ηταν ένας ελληνικός μήνας για μένα και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Η ελληνική κοινότητα με έχει αγκαλιάσει με αγάπη και νιώθω ευλογημένη να είμαι μέρος της. Ποτέ δεν μου είχαν ξαναπαρουσιαστεί τόσες ευκαιρίες να κάνω πράγματα για events που είχαν σχέση με την Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι καινούργιο για μένα και παράλληλα κάτι υπέροχο. Είμαι χαρούμενη που το κάνω και περήφανη, καθώς χαίρομαι που έχω γνωρίσει τόσους ανθρώπους στην πορεία. Ηταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι για μένα.
- Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Ημουν πάντα ηθοποιός, όσο ήμουν και τραγουδίστρια. Ηταν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Με έχουν ρωτήσει πολλές φορές εάν είμαι περισσότερο τραγουδίστρια ή ηθοποιός. Δεν είμαι περισσότερο ή το ένα ή το άλλο. Θεωρώ ότι είμαι και τα δύο μαζί. Μόλις έπαιξα στο «Criminal Minds» που προβλήθηκε από το CBS και στη συνέχεια έπαιξα στην ταινία «Akrasia», που θα βγει στις αίθουσες προς τα τέλη του χρόνου.
- Πείτε μας μερικά λόγια για τον ρόλο σας και την ταινία...Η λέξη «Akrasia» προέρχεται από μία ελληνική λέξη. Σημαίνει «έλλειψη κρίσης». Πρόκειται για ένα ψυχολογικό δράμα με ηρωίδα μια γυναίκα που ερμηνεύω και λέγεται Ζωή. Ηταν νοσοκόμα σε έναν πολύ πλούσιο άνδρα, ο οποίος πεθαίνει μυστηριωδώς. Είναι αυτή που τον έχει σκοτώσει και τώρα πρέπει να καλύψει τα σημάδια της...

- Πότε αποφασίσατε να ξεκινήσετε με το τραγούδι και ποια είναι η μουσική που προτιμάτε; Τραγουδούσα σχεδόν όλη μου τη ζωή. Επαγγελματικά βεβαίως το έκανα για μικρότερο διάστημα. Η απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι ήταν κάτι που μου άλλαξε τη ζωή. Είμαι μουσικός τζαζ περισσότερο. Τραγουδάω ξένα τραγούδια, αλλά γράφω επίσης και δικούς μου στίχους. Είμαι λίγο παλαιομοδίτισσα σε αυτό. Οταν άρχισα να τραγουδώ, είχα επιλέξει ποπ και ροκ, καθώς έγραφα και τέτοιου είδους μουσική τότε. Δεν μιλούσε όμως πραγματικά σε εμένα αυτή η μουσική. Οταν ανακάλυψα την τζαζ, ήταν κάτι που πραγματικά άλλαξε τη ζωή μου και την καριέρα μου, καθώς ασχολήθηκα στην πορεία με το συγκεκριμένο στιλ. Λατρεύω τον Πίτερ Γκάμπριελ, τον Τζορτζ Μάικλ, την Ανι Λένοξ και τους Queen. Είναι οι αγαπημένοι μου τραγουδιστές. Αυτοί που άλλαξαν τον κόσμο μου και πραγματικά με επηρέασαν όμως είναι οι μουσικοί της παλιάς σχολής, όπως ο Φρανκ Σινάτρα και η Μπίλι Χόλιντεϊ. Το στιλ της μουσικής των «ratpack» (Φ. Σινάτρα, Ν. Μάρτιν, Σ. Ντέιβις Τζούνιορ, Π. Λόφορντ) όμως ήταν αυτό που πραγματικά με επηρέασε μέσα μου και με έκανε να θέλω να γίνω τραγουδίστρια.
- Μπορείτε να μας πείτε τη σχέση που αναπτύξατε με την Ελλάδα μέσω του πατέρα σας και πράγματα που μάθατε για την ελληνική κουλτούρα; Εμαθα σίγουρα πολλά πράγματα για την ελληνική κουλτούρα μέσα από τον πατέρα μου. Και επίσης, μέσα από τον θείο μου Τέντι. Τον είδα για πρώτη φορά όταν ήμουν δεκαέξι χρόνων στη Νέα Υόρκη. Μου είπε πολλές ιστορίες για τον πατέρα μου και για τη σχέση του με την Ελλάδα. Μέσα από αυτήν την εμπειρία άρχισα να μαθαίνω πολλά για το περιβάλλον μου και από πού προέρχομαι και επίσης πώς ήταν ο πατέρας μου σαν Ελληνας. Ηταν πολύ περήφανος που ήταν Ελληνας. Και όλοι το ξέρανε. Ποτέ δεν ένιωθε ντροπή, ούτε έκρυβε σε κανέναν την καταγωγή του. Ηξερε πόσο τον αγαπούσε και τον υποστήριζε η ελληνική κοινότητα. Σίγουρα, έμαθα πολλά πράγματα για την Ελλάδα μέσω του πατέρα μου.
- Εχετε και έναν αδελφό, τον Νικ, ο οποίος ασχολείται και αυτός με τον χώρο.Ναι, ο Νικ είναι αδελφός μου από άλλη μητέρα. Είναι πολύ γλυκός και έχουμε δημιουργήσει μια πολύ καλή σχέση. Ασχολείται με τη διεύθυνση παραγωγής. Επίσης, είναι πολύ καλός σκηνοθέτης σε βιντεοκλίπ και εξαιρετικός καλλιτέχνης. Εχει δουλέψει με τη Rihanna και με άλλους πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες. Ασχολείται περισσότερο με χιπ χοπ και ποπ μουσική και τα πάει πάρα πολύ καλά. Η σχέση μας είναι δυνατή και τον αγαπάω πολύ σαν αδελφό μου. Είναι σίγουρα ένας σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου. Ο άλλος μου αδελφός, ο Κρίστιαν, είναι ένας πολύ καλός μουσικός και ηθοποιός.
- Αρα, όλοι είναι καλλιτέχνες στην οικογένεια; Ακριβώς. Ισως γνωρίσεις και μερικούς Σαβάλας που να είναι γιατροί ή δικηγόροι, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή της ζωής τους ήταν και καλλιτέχνες. Ο αδελφός μου ο Κρίστιαν είναι πολύ καλός μουσικός. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει και γράφει δικά του κομμάτια σε πιο rock alternative στιλ.
- Εχετε επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα; Πώς τα πάτε με τη γλώσσα; Θα έρθω στην Ελλάδα για πρώτη φορά το καλοκαίρι. Είναι τρελό. Κάθε φορά που προσπαθούσαμε να έρθουμε, κάτι γινόταν και δεν τα καταφέρναμε. Ο πατέρας μου ήταν αρνητικός όταν ζούσε στο να μας φέρει στην Ελλάδα λόγω κάποιων πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών που επικρατούσαν τότε. Ηταν πολύ προστατευτικός όσον αφορούσε τα παιδιά του. Νιώθω πολύ χαρούμενη και τυχερή που θα κάνω το ταξίδι σε αυτήν την ηλικία, γιατί είχα την ευκαιρία να μάθω στην πορεία πολλά πράγματα για την ελληνική κληρονομιά μου και έτσι νιώθω ότι δεν θα έρθω σαν ξένη. Θα επισκεφτώ και τη Σπάρτη. Σχεδιάζω να δω τη γιαγιά μου και άλλους συγγενείς μου από την Ελλάδα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Μιλάω ελληνικά, αλλά είμαι πολύ ντροπαλή γι’ αυτό! (γέλια).
- Μπορείτε να μας πείτε κάτι στα ελληνικά; Οταν θα είμαι πολύ μεθυσμένη θα δοκιμάσω να κάνω μια συζήτηση με κάποιον στα ελληνικά. Οταν όμως είμαι νηφάλια, δεν θα με βρείτε καθόλου καλή, γιατί είμαι πολύ ντροπαλή σε αυτό το θέμα. Αμα πιω όμως πρώτα μερικά ποτά, μπορούμε άμα θέλετε να ξανακάνουμε αυτή τη συζήτηση στα ελληνικά!
- Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας; Μου αρέσει να παίζω πιάνο, να ζωγραφίζω σκίτσα, να κάνω παρέα με τον αδελφό μου και με τους φίλους μου και να παίζουμε επιτραπέζια. Δεν είμαι  από τους ανθρώπους που τους αρέσει να βγαίνουν πολύ έξω.
- Πράγματα που δεν σας αρέσουνε γενικά;Πολύ καλή ερώτηση. Γενικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους ή άνθρωποι που συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο στους άλλους και υπολογίζουνε τα πράγματα μόνο με μέτρο το πόσα χρήματα έχουν. Και επίσης, οι άνθρωποι με τους οποίους είναι πολύ δύσκολο να δουλέψεις. Τους αποκαλώ πριμαντόνες. Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι πρέπει να συμπεριφέρεσαι καλά στους ανθρώπους όταν ανεβαίνεις στην κορυφή, γιατί θα τους ξανασυναντήσεις πάλι όταν έρθει η στιγμή της πτώσης. Ο πατέρας μου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα πάνω σε αυτό. Ηταν κάποια στιγμή ένας από τους πιο γνωστούς ανθρώπους στον κόσμο, αλλά ποτέ δεν το περηφανευόταν. Και αυτό γιατί ήταν καλός άνθρωπος και ποτέ δεν συμπεριφερόταν σε κανέναν σαν να ήταν κατώτερός του.

Τον έζησα μέσα από ιστορίες που άκουσα
- Μιλήστε μας για τον πατέρα σας. Πώς ήταν σαν άνθρωπος και πόσο σας επηρέασε στην πορεία που ακολουθήσατε; Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρή. Ημουν ακόμα επτά χρόνων. Είναι απίστευτο όμως το πόσο ακόμα παραμένει ζωντανός μέσα μου. Ακόμα και ύστερα από δεκαέξι χρόνια που έχει πεθάνει. Τον έζησα περισσότερο μέσα από ιστορίες που άκουσα γι’ αυτόν από ανθρώπους που τον ήξεραν και τον είχαν αγαπήσει. Τον θυμάμαι από τις λίγες στιγμές που είχα την ευκαιρία να ζήσω μαζί του και που για μένα παραμένουν ένα πολύ μεγάλο δώρο. Ηταν ένας απίθανος άνδρας και ένας πολύ καλός ηθοποιός. Δεν υπήρχε κανείς που να είπε ποτέ κάτι άσχημο για τον πατέρα μου. Και αυτό για μένα δείχνει πραγματικά τι άνθρωπος ήταν. Οσον αφορά το θέμα της καριέρας μου, επειδή όταν έφυγε από τη ζωή ήμουν ακόμα πολύ νέα, δεν είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε κάποια πράγματα του στιλ τι θα κάνω όταν μεγαλώσω. Δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω σαν ηθοποιό αλλά τον γνώρισα σαν πατέρα μου. Σαν πατέρας μου ήταν πολύ προστατευτικός. Επίσης, όταν ήμασταν παιδιά, πάντα μας παρακινούσε να ενδιαφερθούμε για πράγματα που είχαν σχέση με την Τέχνη. Και αν ξυπνούσα μια μέρα και αποφάσιζα ότι ήθελα να κάνω κάτι άλλο, δεν θα είχε, πιστεύω, κανένα πρόβλημα. Ηταν τέτοιου στιλ άνθρωπος. Από αυτά τα πράγματα και βλέποντας επίσης τις ταινίες του και ακούγοντας τη μουσική του αποτέλεσε μια τεράστια επιρροή σε μένα όχι μόνο σαν άνθρωπος αλλά και σαν καλλιτέχνης. Ειδικά σαν μουσικός. Τα τραγούδια που τραγουδάω σήμερα μου θυμίζουν πολύ τον πατέρα μου και τη γενιά του. Ισως η μουσική μου τον κρατάει ζωντανό για μένα με πολλούς τρόπους.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Ομογενής μαφιόζος θα... φάει 1.000 χρόνια φυλακή

Το όνειρό του ήταν να ζει μέσα στη χλιδή έχοντας γύρω του έναν ολόκληρο στρατό, όπως οι capi της αμερικανικής μαφίας. Για να το πετύχει, έβαλε χέρι στα έσοδα μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες πώλησης μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, της οποίας ήταν διευθυντικό στέλεχος. Τώρα ο 37χρονος ομογενής έχει προφυλακιστεί και κινδυνεύει με ποινή κάθειρξης χιλίων ετών!

Οταν ο Χρήστος Ορσάρης ξεκίνησε την καριέρα του στις πωλήσεις αυτοκινήτων το 1992, όλοι έκαναν λόγο για έναν άψογο υπάλληλο. Γι' αυτό, άλλωστε, σκαρφάλωσε μέσα σε λίγα χρόνια τα σκαλιά της ιεραρχίας και έφτασε να γίνει γενικός διευθυντής στο πιο προσοδοφόρο από τα δεκατέσσερα παραρτήματα της Major World Automotive Companies Inc στο Λονγκ Αϊλαντ.

«Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να προχωράω έστω κι ένα εκατοστό μπροστά, όχι ένα εκατοστό πίσω…» έλεγε σε μια συνέντευξη που έδωσε πριν από δέκα χρόνια ως ο πιο αποδοτικός διευθυντής της εταιρείας!

Ωστόσο, ο Ορσάρης είχε διαφορετική άποψη από τον απλό κόσμο για το τι ακριβώς σημαίνει «προχωράω μπροστά»… Αυτό που τον γοήτευε ήταν ο τρόπος ζωής των «Sopranos», της τηλεοπτικής οικογένειας μαφιόζων! Και από το 2002 και μετά τον υιοθέτησε. Φυσικά, τα έσοδά του δεν επαρκούσαν για να το κάνει κι έτσι πλαστογραφούσε την υπογραφή του αφεντικού του και έβαζε στην τσέπη του (ή, πιο σωστά, στα ταμεία τριών ανύπαρκτων εταιρειών) τα έσοδα της εταιρείας όπου εργαζόταν!

Το πρώτο βήμα για τη νέα του ζωή ήταν να πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του, με την οποία είχε αποκτήσει δύο παιδιά. Μετά ξόδεψε 5,5 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει ένα πολυτελέστατο διαμέρισμα στο πανάκριβο World Tower του Κροίσου Ντόναλντ Τραμπ, άλλα 2 εκατομμύρια για μια βίλα στα Hamptons και άλλα δύο για μια πολυκατοικία στη Φλόριντα! Με κλεμμένα χρήματα απέκτησε και μια παραλιακή μονοκατοικία αξίας 5 εκατ. δολαρίων στο Κουίνς και ένα κότερο αξίας 850.000 με το διφορούμενο όνομα «B LOW ME», το οποίο στη συνέχεια κατήγγειλε ψευδώς ότι κλάπηκε για να εισπράξει την ασφάλεια ύψους 112.000 δολαρίων!

Στη συνέχεια άρχισε να προσλαμβάνει ανθρώπους του υποκόσμου -από κοινούς κλέφτες έως σωματέμπορους και εμπόρους ναρκωτικών- για να δημιουργήσει τον προσωπικό του «στρατό»! Ολοι αυτοί πληρώνονταν από τη μισθοδοσία της εταιρείας όπου εργαζόταν, χωρίς κανείς να γνωρίζει ότι εκτελούσαν καθήκοντα σοφέρ ή σωματοφύλακα για τον επίδοξο μαφιόζο!

Αυτά, όμως, δεν ήταν αρκετά για τον Χρήστο Ορσάρη, που ήθελε να βιώσει «εκ των έσω» τη ζωή του μαφιόζου και μάλιστα στα πιο υψηλά επίπεδα. Κατάφερε να αρραβωνιαστεί την κόρη του Αντονι Φεντερίτσι, ενός από τους πιο σκληρούς capi της πασίγνωστης φαμίλιας των Τζενοβέζε που κυριαρχεί στις ΗΠΑ! Ομως ο αρραβώνας διαλύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες όταν η νύφη τον τσάκωσε αγκαλιά με μια στριπτιζέζ! Για τον 37χρονο Ελληνοαμερικανό ήταν μεγάλη τύχη που γλίτωσε με δύο μαυρισμένα μάτια!

Ηδη, όμως, ο απότομος πλουτισμός του και ο τρόπος με τον οποίο ξόδευε χρήματα είχαν κινήσει τις υποψίες του FBI, που άρχισε να τον παρακολουθεί και να συλλέγει πληροφορίες. Ακολουθώντας μεθόδους της μαφίας ο Ορσάρης ταχυδρόμησε έναν νεκρό αρουραίο σε κάποιον από αυτούς που κατέθεσαν εναντίον του! Ομως, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια λαμπερής ζωής ήταν πλέον αργά...

Οι ομοσπονδιακοί είχαν ανακαλύψει όλες τις παράνομες δραστηριότητές του, μεταξύ των οποίων τον ξυλοδαρμό μιας φίλης του που απείλησε ότι θα μιλούσε, την παροχή «προστασίας» σε δύο νυχτερινά κέντρα και την αποστολή ενός αυτοκινήτου γεμάτου με κοκαΐνη στην Ελλάδα με έναν από τους μπράβους του!

Τη Μεγάλη Πέμπτη ο 37χρονος ομογενής συνελήφθη και προσήχθη ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στο Σέντραλ Αϊσλιπ του Λονγκ Αϊλαντ, όπου του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 164 (!) κακουργήματα που επισύρουν ποινή κάθειρξης 1.000 ετών και δεν του δόθηκε το δικαίωμα να πληρώσει εγγύηση για να αφεθεί ελεύθερος! Φυσικά, η εταιρεία του τον απέλυσε αμέσως.
 
ΜΑΝΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ

O Αφρικανός "πρεσβευτής του Ελληνισμού"

Είναι ο πρώτος Αφρικανός που έγραψε λογοτεχνικό βιβλίο στα ελληνικά και δηλώνει αθεράπευτα φιλέλληνας! Το 2004 το ελληνικό κράτος ανακήρυξε τον 45χρονο Σαμ Τσέκουας «πρεσβευτή του Ελληνισμού» αναγνωρίζοντας την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα. Ο 45χρονος βιβλιοπώλης από τη Νιγηρία, που τώρα πια ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη, ήρθε πριν από τρεις δεκαετίες στη Θεσσαλονίκη για σπουδές. Από τότε έχει γράψει και έχει εκδώσει στα ελληνικά δεκάδες βιβλία, ενώ παρουσιάζει και μια εκπομπή στο τοπικό κανάλι της ελληνικής ομογένειας με τίτλο «The Greek Spirit» («Το ελληνικό πνεύμα»)!

Ενα βιβλίο, συγκεκριμένα η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, στάθηκε η αιτία για τον 45χρονο Σαμ Τσέκουας να φύγει από τη χώρα του, τη Νιγηρία, και να έρθει στην Ελλάδα: «H “Αντιγόνη” του Σοφοκλή μού κίνησε την περιέργεια για τη χώρα σας. Σπούδασα φιλοσοφική και οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη. Το 1986 έφυγα γιατί ήταν πολύ δύσκολο για τους αλλοδαπούς να βρουν δουλειά, και ήρθα στην Αμερική. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα δεν βγήκε ποτέ από μέσα μου» λέει σε άπταιστα ελληνικά ο 45χρονος, ο οποίος θυμάται και πώς ένιωσε όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα: «Εψαχνα να βρω τον Σωκράτη ή τον Αριστοτέλη σε μια γωνιά να μιλούν με τον κόσμο. Γρήγορα ανακάλυψα πως η Ελλάδα είναι μια μοντέρνα χώρα που έχει υποστεί πολλές αλλαγές, όπως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι κάνοντας μια βόλτα στην Ελλάδα μαθαίνεις πολλά πράγματα. Αυτό δεν το ξέρουν οι ντόπιοι. Κάθε φορά που έρχομαι στην Αθήνα πηγαίνω στο καφενείο, παραγγέλνω έναν ελληνικό καφέ και ακούω τις συζητήσεις γύρω μου. Για όλα αυτά ετοιμάζω ένα βιβλίο που θα λέγεται “Καφενειακά”».

Φθάνοντας στην Αμερική ο κ. Τσέκουας άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που δεν του δόθηκε στην Ελλάδα και άνοιξε έναν εκδοτικό οίκο. Παρ’ όλα αυτά, δεν ξέχασε τη δεύτερη πατρίδα του, όπως συνηθίζει να αποκαλεί την Ελλάδα: «Αυτή τη χώρα την αγαπώ όσο τίποτε. Επίσης, οι καλύτεροι φίλοι που μπορούσα να κάνω στη ζωή μου είναι από την Ελλάδα. Γνωρίζοντας έναν Ελληνα, μέσα σε πέντε λεπτά μπορεί να γίνει φίλος σου για μια ζωή» λέει συμπληρώνοντας πως δεν είναι απαραίτητο να έχει γεννηθεί κανείς στην Ελλάδα για να νιώθει Ελληνας: «Η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στους Ελληνες. Η ιδέα της Ελλάδας ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα» τονίζει, εκφράζοντας παράλληλα και το παράπονό του για την αδιαφορία της Πολιτείας για τα ελληνικά γράμματα: «Οταν είχα έρθει τον Μάιο, είπα στον κ. Πάγκαλο: “Είναι αμαρτία το ελληνικό βιβλίο να έχει την ίδια αντιμετώπιση με το ελληνικό τυρί”! Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το τυρί της και οι ακρογιαλιές της»!

Αλλα παράδοξα της ελληνικής πραγματικότητας που επισημαίνει ο κ. Τσέκουας είναι η γραφειοκρατία και η έλλειψη οργάνωσης: «Στους Ελληνες αρέσει πολύ ο χορός. Μαζεύονται κάθε Σάββατο και χορεύουν. Τους λέω λοιπόν: “Αν θέλετε να βοηθήσετε την Ελλάδα, βάλτε ένα δολάριο για την παιδεία. Ετσι, από κάθε χορό που θα κάνετε θα βγάζετε 2.000 δολάρια, τα οποία θα πηγαίνουν για την ενίσχυση των ελληνικών σχολείων”. Επιπλέον, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Ελλάδα δεν κυβερνιέται σωστά. Πέρσι που έμεινα για είκοσι μέρες στην Ελλάδα θέλησα να εξαγάγω είκοσι κούτες με βιβλία. Μου βγήκε η χολή. Ακόμη και ο Ελληνας φίλος μου που με πήγε στο τελωνείο μού είπε: “Σαμ, μη με ξαναφέρεις εδώ”»!

«Ο φίλος μου Γιώργος Παπανδρέου»!

Οπως λέει στη συνέχεια ο 45χρονος από τη Νιγηρία, ένας από τους φίλους που έκανε στην Ελλάδα είναι ο Γιώργος Παπανδρέου: «Με τον κ. Παπανδρέου γνωριζόμαστε από τα φοιτητικά μας χρόνια. Τότε ήμουν πρόεδρος των Αφρικανών φοιτητών. Είχα κάνει δυο - τρεις εκδηλώσεις και είχε έρθει. Είναι πολύ συμπαθής. Οταν τον είδα στην Αμερική, με θυμόταν και μου είπε: “Σαμάκι, τι κάνεις;”».

Ο κ. Τσέκουας... επιμένει ελληνικά και σε ό,τι αφορά τη διατροφή του: «Ψωνίζω ελληνικά προϊόντα από ένα μαγαζί στην Αστόρια. Το αγαπημένο εστιατόριο των παιδιών μου είναι ελληνικό και λέγεται “Αγνάντι”» καταλήγει!
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ

Γυναικεία υπόθεση, με ελληνική υπογραφή, το ποδόσφαιρο και το Μουντιάλ του 2010

Την αποκαλούν “στρογγυλή θεά”, στη θέα της παραληρούν οι “πιστοί” των γηπέδων και οι περισσότεροι τη θεωρούν καθαρά ανδρική υπόθεση. Οι περισσότεροι…όχι όμως και η Αναστασία Τσίχλα, η αποκαλούμενη και “σιδηρά κυρία” του ποδοσφαίρου της Νότιας Αφρικής.

Για την Αναστασία Τσίχλα, μέλος της FIFA, πρώην πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας στη Νότια Αφρική και “κινητήρια δύναμη” της οργανωτικής επιτροπής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, που θα διεξαχθεί το 2010 στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής, η μπάλα, το ποδόσφαιρο, είναι απλά… τρόπος ζωής.

Η κ. Τσίχλα γεννήθηκε στην Αθήνα και μόλις στα 12 της χρόνια μετανάστευσε με την οικογένειά της στο νότιο αυτό άκρο της αφρικανικής ηπείρου. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι, όπως δήλωσε με περηφάνια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, “οικογενειακή υπόθεση”. Ο σύζυγός της Άγγελος υπήρξε τερματοφύλακας στον Ατρόμητο Περιστερίου και “πέρασε” από την εθνική νέων της εποχής του, ενώ και ο πατέρας της περιέβαλε πάντα με περισσή αγάπη το χώρο του ποδοσφαίρου.

Η οικογένεια Τσίχλα είναι γνωστή για την επιχειρηματική της δράση, αλλά με μια απλή αναζήτηση σε κάποια από τις μηχανές του διαδικτύου ανακαλύπτει κανείς πως το ποδόσφαιρο και όχι οι επιχειρήσεις είναι αυτές που φιγουράρουν στην κορυφή του καταλόγου των δραστηριοτήτων, κάτω ακριβώς από το όνομα της Αναστασίας Τσίχλα.

“Υπάρχει μια αγάπη, ένας σεβασμός στην οικογένεια για το ποδόσφαιρο, το οποίο και προσπαθήσαμε να ανεβάσουμε με τις δραστηριότητές μας στο χώρο της Νότιας Αφρικής” δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Τσίχλα. Άλλωστε, η ίδια και ο σύζυγός της ήταν στο παρελθόν ιδιοκτήτες μιας εκ των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων της αφρικανικής αυτής χώρας, της “Mamelodi Sundowns”, την οποία και οδήγησαν στην κορυφή.

Σήμερα, η κ. Τσίχλα ασχολείται με το μεγάλο “αθλητικό στοίχημα” της Νότιας Αφρικής, τη διοργάνωση του Μουντιάλ του 2010 και όπως λέει η ίδια, τα έργα προχωρούν με ταχείς ρυθμούς και η χώρα θα είναι πανέτοιμη να φιλοξενήσει τη μεγάλη αυτή γιορτή του ποδοσφαίρου.

Το πρώτο “crash test” για τους διοργανωτές είναι, όπως εξηγεί η κ. Τσίχλα, το “Confederation Cup”, που θα διεξαχθεί τον προσεχή Ιούνιο, περίπου έναν χρόνο πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και στο οποίο θα δοκιμαστεί κατά κάποιον τρόπο η ετοιμότητα της Νότιας Αφρικής να ανταποκριθεί σε μια μεγάλη διοργάνωση. Για τη διευθύντρια της οργανωτικής επιτροπής, ωστόσο, δεν τίθεται θέμα αποτυχίας. “Όλα θα είναι έτοιμα”, διαβεβαιώνει.

Για την κ. Τσίχλα, το “στοίχημα” του ποδοσφαίρου δεν περιορίζεται απλά στην καλή διοργάνωση του Μουντιάλ. Το ποδόσφαιρο είναι γι’ αυτήν ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος, θα πρέπει να απαλλαγεί από στοιχεία που τον ταλαιπωρούν, όπως το φαινόμενο της βίας. Όπως, μάλιστα, λέει, στη Νότια Αφρική, οι ιδιοκτήτες των ομάδων έχουν κατορθώσει να φτάσουν σε τέτοιο επίπεδο συνεννόησης που η βία και τα επεισόδια δεν αποτελούν συχνό φαινόμενο.

Η ίδια έχει θέσει ακόμη έναν στόχο, ίσως τον υψηλότερο: να βάλει όσο το δυνατό περισσότερες γυναίκες στο χώρο του ποδοσφαίρου και δη σε θέσεις-κλειδιά. Η γυναικεία παρουσία στο ποδόσφαιρο, όπως λέει, θα κάνει το χώρο καλύτερο, πιο “συμμαζεμένο”, πιο οργανωμένο. Από τη θέση της προέδρου της ομοσπονδίας του γυναικείου ποδοσφαίρου στη Νότια Αφρική που, όπως σημειώνει έχει κάνει άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια, “φλερτάρει” μάλιστα με την ιδέα της διοργάνωσης και του παγκοσμίου πρωταθλήματος γυναικείου ποδοσφαίρου του 2015!