Η γνωστή σκηνοθέτις (στο παλμαρέ της περιλαμβάνονται επιτυχίες όπως «Εϊμι», «Μάλκολμ», «Διαβολική τύχη» κ.ά.) μας μίλησε για τους λόγους που θεωρεί την Ελλάδα μοναδική, για τους γνωστούς ξένους ηθοποιούς που θα πλαισιώνουν το καστ της ταινίας αλλά και για τους λόγους που απέρριψε προτάσεις από το Χόλιγουντ για να σκηνοθετήσει ταινίες οι οποίες στη συνέχεια έγιναν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες.
- Μιλήστε μας για την ιστορία της ταινίας...Εκτυλίσσεται τη δεκαετία του '40. Είναι η ιστορία μίας κοπέλας που έρχεται από το Παρίσι στην Ελλάδα και δουλεύει σε ένα αθηναϊκό καμπαρέ. Το άλλο μέρος του σεναρίου εκτυλίσσεται στη σημερινή εποχή, όπου μία κοπέλα, η Μαρία από τη Νέα Υόρκη, έρχεται για να δει τη θεία της που είναι άρρωστη στην Ξάνθη. Η Μαρία αρχίζει και ενημερώνεται για την εποχή του '40 από τη θεία της. Συγχρόνως βλέπουμε πώς συνδέεται η παλιά ιστορία με την τωρινή.
- Πείτε μας για το δικό σας «ταξίδι» από την Ελλάδα στην Αυστραλία.Εφυγα όταν ήμουν εννέα ετών. Μου άρεσε πολύ η ζωή μου στην Ελλάδα. Θυμάμαι την άνοιξη, το καλοκαίρι, τον ήλιο, το τρέξιμο! Τις παιδικές χαρές που είχαμε έξω από την πόλη. Ηταν ένας παράδεισος. Μετά πήγαμε στην Αυστραλία και μάθαμε αλλιώς. Είχαμε ευκαιρίες για δουλειά και για πολλά άλλα πράγματα. Μέσα από αυτές τις ευκαιρίες αποφάσισα αυτό που από μικρή ήθελα να κάνω, να ασχοληθώ με τη σκηνοθεσία. Η ελληνική κουλτούρα όμως πιστεύω ότι είναι μοναδική. Η μουσική, το τραγούδι, τα θεατρικά έργα. Είναι όλα πολύ πλούσια, καθώς και ο κόσμος. Είναι κάτι το μοναδικό αυτό που έζησα λίγο σαν παιδί και τώρα πάλι το αναζητώ. Γι' αυτό γυρίζω πίσω για λίγο, για να ζεσταθώ και μετά να πάω στις δουλειές μου.
- Εχετε εξασφαλίσει τη συμμετοχή γνωστών ξένων ηθοποιών για την ταινία, όπως η Φιόνα Σο, η Ολυμπία Δουκάκη και ο Λουί Χομάρ.Ξέρουν τη δουλειά μου και έχουμε μιλήσει πολύ για το «Ταξίδι». Με τη Φιόνα Σο έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις. Οπως επίσης και με τον Λούι και την Ολυμπία. Εν τω μεταξύ έχω δει πολλούς Ελληνες ηθοποιούς και έχω ενθουσιαστεί επειδή ξέρω πως θα κάνουν καλή δουλειά. Συνέχεια είμαι στο θέατρο και βλέπω παραστάσεις που μου αρέσουν. Αυτή η δουλειά δεν θα γίνει βιαστικά. Προτιμώ να δω πρώτα τι έχει η Ελλάδα από ηθοποιούς και μετά να καταλήξω πώς μπορώ να τους αξιοποιήσω.
- Πρόσφατα ολοκληρώσατε τα γυρίσματα της ταινίας «Matching Jack».Ναι. Είναι μία ταινία που έπαιξε ο Kodi Smit McPhee (τον είδαμε πρόσφατα μαζί με τον Βίγκο Μόρτενσεν στην ταινία «Ο δρόμος» του Τζον Χίλκοουτ). Επίσης, παίζουν και πολλοί άλλοι γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Jacinda Barrett και ο Richard Roxburgh. Είναι μία ιστορία για ένα παιδί το οποίο αρρωσταίνει από λευχαιμία. Στην αρχή φαίνεται σαν να πρόκειται μία ταινία για ένα «τραύμα», αλλά στην πορεία βγαίνει κάτι άλλο. Μέσα σε μία τέλεια οικογένεια που αποτελείται από τον πατέρα, τη μητέρα και το παιδί, «κάτι» συμβαίνει και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Βλέπουμε πως τελικά δεν είναι καθόλου τέλεια οικογένεια. Αλλάζουν τα πράγματα και αλλάζει και η σχέση μεταξύ τους. Αλλάζει στην ουσία όλη τους η ζωή.
- Τι ακολουθεί μετά το «Ταξίδι»;Γυρίζω αυτήν την περίοδο ένα έργο στην Ιαπωνία με τίτλο «Kenzie» για την ιστορία ενός ανθρώπου που εκφράζεται μέσω της ποίησης. Στη συνέχεια, πιστεύω ότι θα ακολουθήσει το «Ταξίδι». Μου αρέσει η Ελλάδα πάρα πολύ και εάν προκύψει και κάτι άλλο να γυριστεί εδώ, θα με ενδιέφερε πάρα πολύ. Είναι χαρά μου να βρίσκομαι και να δουλεύω εδώ. Οι ιστορίες είναι πολλές και συνέχεια ψάχνω για την προσωπική φωνή.
«Μου αρέσει το ανεξάρτητο σινεμά. Για τα μεγάλα στούντιο όλα είναι business»
- Στο παρελθόν έχετε απορρίψει προτάσεις για να σκηνοθετήσετε ταινίες στο Χόλιγουντ οι οποίες κατέληξαν να γίνουν στη συνέχεια μεγάλες επιτυχίες. Ποιος ήταν ο λόγος; Μου έχουν δοθεί ορισμένες ευκαιρίες να σκηνοθετήσω χολιγουντιανές ταινίες δράσης. Ηταν κάτι που δεν με ενδιέφερε, παρ’ όλο που τα λεφτά ήταν πολύ καλά. Είναι ανθρωποκεντρικό το σινεμά που κάνω. Το άτομο μέσα από τη ζωή, οι σχέσεις του και η τωρινή του κατάσταση είναι αυτά που με ενδιαφέρουν. Γι’ αυτό και οι περισσότερες ταινίες μου έχουν ανθρώπινα ονόματα, όπως «Malcolm», «Amy» και «Jack». Εχω δουλέψει και για τα μεγάλα στούντιο, όπως Disney, Warner Brothers, Polygram. Αυτές οι δουλειές μου αρέσουν και τις συνεχίζω. Πιο πολύ μου αρέσει ο ανεξάρτητος κινηματογράφος. Δεν είμαι εναντίον των στούντιο, καθώς πιστεύω ότι κάνουν πολύ καλή δουλειά. Εχουν όμως διαφορετική ιδέα για τον κινηματογράφο. Για τα στούντιο τα πάντα είναι θέμα business. Από τη στιγμή που θα πεις ότι θα κάνεις μία δουλειά για τα στούντιο, όλοι ξέρουμε τι συνεπάγεται αυτό τις περισσότερες φορές. Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Μου δόθηκαν κάποιες μεγάλες δουλειές, αλλά πάντα ακολουθούσα αυτό που ήθελα εγώ. Δεν έχω μετανιώσει όμως για κάτι. Είμαι πολύ ευχαριστημένη με τον δρόμο που έχω ακολουθήσει και τα projects που έχω αναλάβει μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου